Foto: Pixabay

WILLEMSTAD/HILVERSUM- Het nieuws dat Leeuwarden ‘kansloze Antillianen’ wil ontmoedigen om zich te vestigen of te blijven in de gemeente, is een gevoelig punt. Namelijk iets waar de eilanden en Nederland al langer over in de knoop liggen: het vrije personenverkeer binnen het Koninkrijk. Den Haag heeft al vaker geprobeerd het vrij reizen van Caribische Nederlanders aan banden te leggen, via bijvoorbeeld de Bosmanwet en Fritsmawet, zonder resultaat.

Ondanks dat de burgemeester van Leeuwarden, Ferd Crone, benadrukt dat er ‘geen sprake is van discriminatie van Antillianen of welke groep dan ook’ is de verontwaardiging onder Caribische Nederlanders aan beide kanten van de oceaan groot. Zo ook bij de Arubaanse broers Carlos Escalona, elektrotechnicus, en Roberto Escalona (51) een bekende honkballer. Zij wonen al ruim 32 jaar in Leeuwarden.

“Nou, daar kan ik mij boos om maken”, zegt Carlos. “Want ik herken het niet en ik vind het ook een beetje discriminatie. Als je een Antilliaan aanspreekt dan spreek je mij ook aan. Ik heb nog nooit met de politie te maken gehad en ik werk gewoon hard. Je kan niet iedereen over één kam scheren.”

Roberto Escalona vertelt aan Natasja Gibbs waarom de plannen van Leeuwarden zo verkeerd vallen

Download audio hier

Roberto is zeer maatschappelijk betrokken in Leeuwarden. “Dit komt neer op discriminatie. Ja, ook Antillianen zitten vaak met problemen, maar zij zijn niet de enigen. Je moet bij de bron beginnen en je afvragen: waarom zijn de kinderen zo? De oplossing is wat mij betreft sport. Dan hou je die kinderen bezig en breng je ze discipline bij. Maar er wordt door de gemeente Leeuwarden niet meer in geïnvesteerd.”

Geen ‘Antillianen-gemeente meer’
Burgemeester Crone bevestigt dat er niet wordt geïnvesteerd. “Leeuwarden is erg in trek onder Antilliaanse jongeren. Wij hebben er ongeveer duizend wonen. Vroeger waren wij een zogenaamde ‘Antillianen-gemeente’. Daarvoor kregen wij tot 2011 ook subsidie en hadden we een zeer goed preventief beleid. We hebben twee tot drie ton nodig om dat te doen. Voor Den Haag zou het een schijntje zijn om ons dat te geven.”

De burgemeester zegt dat het niet klopt dat de gemeente Leeuwarden probeert te voorkomen dat Antilliaanse jongeren vanuit andere steden verhuizen naar de Friese hoofdstad. “Maar mensen die hier komen en denken makkelijk een uitkering aan te vragen, dat gaat niet meer gebeuren. We gaan strenger letten op eisen als een familiebinding en een economische binding. Dat bedoelen we met het onaantrekkelijk maken van het vestigingsklimaat voor kansloze Antillianen.”

OCAN-voorzitter John Leerdam over aanpak van de problematiek met Antilliaanse jongeren in Leeuwarden

Download audio hier

Leeuwarden wil met andere ‘oud voormalige Antillianen’-gemeenten, zoals Rotterdam en Almere, samen gaan werken. “Samenwerken met de eilanden willen we ook wel. Maar dat gaan we nog onderzoeken”, zegt Crone.

We zijn allemaal Nederlanders en burgers van het Koninkrijk
– Curaçaose premier Eugene Rhuggenaath

‘Absurd’. Zo noemt de Curaçaose premier Eugene Rhuggenaath de plannen van de gemeente Leeuwarden. “Ze kunnen die euro’s, en meer dan dat, beter steken in de sociale problematiek en educatie van hun burgers in plaats van het wegjagen van burgers. Daar staan we niet voor.”

De premier benadrukt met klem dat we ‘allemaal Nederlanders zijn en burgers van het Koninkrijk’. “De vraag is dan ook, na vele jaren en generaties, hoe we Koninkrijksburgers kunnen onderverdelen: wie is nu Antilliaan en wie is een Nederlander. Want, en dit kan wel zeggen als premier, als het gaat om onze topsporters zoals Churandy Martina, of een succesvolle zangeres als Tania Cross, dan wordt er wel gesproken over Nederlanders. Maar als het niet goed gaat, dan zijn het Antillianen?’

Eén Koninkrijk
De regering van Curaçao is niet benaderd door de gemeente Leeuwarden. “We staan er open voor, want het vereist inderdaad een andere aanpak gezien diversiteit en achtergrond van de jongeren. Maar ik zou verder gaan. Laten we het op Koninkrijksniveau bespreken en Koninkrijksbreed aanpakken. We zijn naar buiten toe, één Koninkrijk, maar intern lijken wij dat niet. Als wij echt geloven in één Koninkrijk, dan is iedereen gelijkwaardig in de kans om zelfredzaam te zijn ‘wherever they choose to live’.”