Op Bonaire heeft Mental Health Caribbean het kinderboek Un kashi yen (een kast vol) uitgebracht. Het boek moet het makkelijker maken voor ouders en kinderen om over hun emoties en vervelende ervaringen te praten.
“Ik heb geleerd dat mensen met elkaar moeten blijven praten”, vertelt een Bonairiaans jongetje tijdens de boeklancering. “Anders krijg je een volle kast, een vol hoofd, en dat kan schadelijk zijn.”
Tekst gaat verder onder de video.
Video: Marit Severijnse
‘Ouders op Bonaire zitten vaak in de overlevingsstand’
Kinderen voelen en zien het als er iets met hun ouder aan de hand is, maar toch wordt er thuis nauwelijks gesproken over nare gevoelens, ziet gezondheidszorgpsycholoog Mariëlle Hoekstra. “Ouders op Bonaire zitten vaak in de overlevingsstand. Ze hebben meerdere banen en blijven soms lange tijd met problemen lopen, omdat ze niet altijd weten waar ze terecht kunnen, of zich schamen.”
Hoekstra ziet dat kinderen hier ook de dupe van zijn. “Ze kunnen het idee krijgen dat het aan hen ligt dat hun vader of moeder anders reageert. Dat zij misschien niet goed genoeg zijn”, zegt Hoekstra.
‘In moedertaal komt het veel meer binnen’
In Nederland bestond het boek al eerder, maar Un kashi yen is vertaald naar het Papiamentu en in een Caribische context gezet. “De plaatjes en namen zijn natuurlijk aangepast”, vertelt projectleider Krista Oplaat.
“Maar ook delen uit het verhaal zijn anders. We hebben ook een herkenbare emotie toegevoegd, namelijk de tjoeri.” Een geluid wat wordt gebruikt om te laten weten dat je iets afkeurt of je ergens verontwaardigd over voelt. “En doordat het in de moedertaal geschreven is, komt het ook veel meer binnen”, zegt vertaler Sharité Severina.
‘Durf problemen thuis bespreekbaar te maken’
Op verschillende scholen is het boekje al in de klas besproken. Oplaat heeft gemerkt dat dit verhaal in de klas veel losmaakt bij kinderen. “Ze konden heel openlijk vertellen over wat ze zelf hebben meegemaakt of herkende uit het verhaal. Sommigen zeiden dat ze zelf ook zo een kastje hebben.”
“Er zitten ook kaartjes bij met verschillende emoties zodat je die op een laagdrempelige manier bespreekbaar kan maken”, vertelt Oplaat. “Ouders zou ik adviseren om eerst zelf het boekje door te nemen en te kijken wat herkenbaar is. Vervolgens kun je er over in gesprek gaan en elkaar beter begrijpen.”
“We maken allemaal wel eens dingen mee waar we last van kunnen hebben”, zegt Hoekstra. “Dus durf in je kast te kijken en het bespreekbaar te maken thuis. Doorbreek de taboe dat emoties gek of raar zijn.”
De Wekelijkse UpdateBlijf voortaan op de hoogte over de Caribische gemeenschap. Abonneer je net als anderen op de Wekelijkse Update via deze link. |
