Foto: Kim Hendriksen

WILLEMSTAD – Immigranten onder wie Venezolanen zonder papieren leggen samen met wijkbewoners zogeheten voedselbossen aan op Curaçao. Voor goedkopere groente en fruit maar ook integratie.

Tekst gaat verder onder de video


Reportage door Kim Hendriksen

Het is een pilot van de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) die met het programma Respons 4 Venezuela (R4V) humanitaire hulp geeft.

“Eén van de gebieden waar we nog niet zo mee bezig waren, is het thema integratie. Om de integratie van immigranten vanuit verschillende culturen te bevorderen, zijn wij een samenwerking aangegaan met het project waarbij voedselbossen worden aangelegd in verschillende wijken op Curaçao”, legt programmacoördinator Joeri Arion uit.

Op Curaçao worden in verschillende wijken stukjes onbewerkt land omgebouwd tot gemeenschapstuinen en voedselbossen. Benjamin Visser van Samyama Permaculture Transition vertelt: “Wij zijn bezig om samen met IOM en de bewoners van de wijk Montaña een nieuw voedselbos aan te leggen. Samen met Joeri zijn we op zoek gegaan naar een gezamenlijk plekje waarbij we ook ongedocumenteerde wijkbewoners kunnen uitnodigen.” Het wordt dan al het derde voedselbos dat Visser met vrijwilligers aanlegt op het eiland.

‘Mensen die meewerken, mogen oogsten wat ze gezaaid hebben’
Joeri Arion, IOM

IOM heeft op dit moment zo’n elf projecten lopen op verschillende terreinen zoals educatie, bescherming en voedsel. Het initiatief met Visser biedt een mooie gelegenheid om te werken aan integratie, zegt Arion:

“Ongedocumenteerden zijn buiten bezig in een buurttuin samen met andere wijkbewoners. Mensen die meewerken in het project hebben eigenaarschap over die tuin, dus ze mogen oogsten wat ze gezaaid hebben.”

Op dit moment hebben volgens de programmacoördinator nog niet veel ongedocumenteerden uit de buurt zich laten zien. “Dat is jammer. Maar dit is een project dat een langere aanloop nodig heeft zodat het beklijft.”

Veel nieuwe Venezolanen op Curaçao
Volgens Arion zijn er veel nieuwe Venezolanen op het eiland. “Ik denk dat voor veel van hen geldt dat er wat betreft de aansluiting met de Curaçaose gemeenschap nog veel te behalen valt. Daar is veel interesse voor, maar de prioriteiten worden bepaald door de realiteit waar men in leeft. De primaire levensbehoeftes hebben natuurlijk prioriteit op culturele uitwisseling. Dit proces is door Covid alleen maar ingewikkelder geworden en langduriger. Maar alle beetjes helpen en zo ook dit, hoop ik.”