KRALENDIJK – Dat de Caribische eilanden een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de bevrijding van het Nederlands Koninkrijk in de Tweede Wereldoorlog is niet bij iedereen bekend. Daarom wordt op Bonaire daar ieder jaar bij stil gestaan.
De Veteranen Vereniging Bonaire hield vanwege de coronacrisis, net als in Nederland, op 4 mei een aangepaste herdenking. Er mocht geen publiek bij aanwezig zijn en het moment werd online gestreamd voor andere veteranen. In een intieme setting werd twee minuten stilte gehouden en was er een moment voor het leggen van een krans.
.Door Marit Severijnse
Elke veteraan ervaart deze dag op zijn eigen manier. Robert Straus is met zijn tachtig jaar de oudste veteraan van de vereniging. Drieëndertig jaar heeft hij in dienst gezeten. Zijn gedachten gaan deze dagen uit naar zijn vader die op een ereveld ligt in Indonesië. Onlangs heeft hij er voor het eerst in zijn leven een bezoek aan gebracht. “We mogen god op onze blote knieën danken voor 75 jaar vrijheid, want daar is een hoop voor gegeven.”
‘Soms droom ik ook over van de tijd dat ik als jong kind in een kamp heb gezeten’
– Veteraan Robert Straus
.
Ook veteraan Joop van den Linden is tachtig jaar oud, maar net iets jonger dan Straus. Hij dacht aan alles wat er in het verleden is gebeurd. “Ik ben voor de oorlog geboren, dus ik heb alles meegemaakt. We hebben moeten knokken voor onze boterhammen. Het zit diep.”
Toch geven beide veteranen toe dat ze niet alleen op 4 mei bezig zijn met het verleden. “Het hele jaar door heb je van die flitsen. Soms droom ik ook over van de tijd dat ik als jong kind in een kamp heb gezeten”, vertelt Robert Straus.
Joop van den Linden is er vaak een aantal weken voor de herdenking mee bezig. “Dan hoor je weer iets over de herdenking die eraan komt en dan gaat het weer opbloeien. Het is voor mij een grote film en die draai je niet alleen vandaag.”
Rol van de eilanden in WOIITijdens de Tweede Wereldoorlog zijn de eilanden van essentieel belang geweest voor de brandstofvoorziening van defensie. Daardoor lagen ook de eilanden onder vuur. Torpedo-aanvallen vanuit Duitse onderzeeboten vernietigden in 1942 op Aruba tankers en andere schepen. Op Curaçao werd de stoomtanker Rafaëla getorpedeerd. Op verschillende manieren werd er op de eilanden geld, kleding en goederen ingezameld voor de noodlijdende Nederlanders in Europa. Zo droegen Shell-werknemers maandelijks een percentage van hun salaris af voor de bevrijding van Nederland. Ook werd het Prins Bernhard Fonds opgericht waarmee de eilanden geld spaarden voor wapens ‘om de vijand uit Nederland te verdrijven’. |