KRALENDIJK- Vladimir Mercera staat voor het Passangrahan gebouw, het gemeentehuis van Bonaire, met zijn Bonairiaanse vlag. Hij wil zijn onvrede laten zien over het bestuursakkoord tussen Bonaire en Nederland. Mercera maakt zich zorgen over de autonomie van zijn eiland: “er is toch een gezegde dat luidt, wie betaalt, bepaalt?!”
Ongeveer tien manifestanten staan met elkaar te praten over het werkbezoek van staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) Raymond Knops op woensdag. Hier en daar is op het eiland een discussie of dit akkoord geen verkapte aanwijzing is, of onder curatele stelling zoals op Sint-Eustatius.
Tekst gaat verder na de video
Door Ronald A. Muyden
Dit leeft ook onder het groepje manifestanten. Volgens Knops bieden deze afspraken in het akkoord juist alle ruimte, gezien de afspraken ‘al prioriteiten zijn van de Bonairiaanse overheid’. “Wij hebben een bestuursakkoord getekend. Het heeft niets te maken met een aanwijzing. Anders hadden we het zo genoemd”, aldus Knops.
Strenge controle
Het moment suprême gaat plaatsvinden. Onder meer de negen eilandsraadsleden, het vierkoppige Bestuurscollege, staatssecretaris Knops en delegatie hebben vooraf vergaderd. De toegang voor de pers naar het publieke tribune van het Passangrahan, lijkt even op een controle bij een luchthaven. Alleen een metaalpoort ontbrak. “Kunt u even alles uit uw broekzak halen en uw rugzak openen?” Een beveiligersbeamte fouilleert elk perslid en gaat langs met een metaaldetector.
De manifestanten hebben kritiek op de voorzitter van de Eilandsraad en het Bestuurscollege, gezaghebber Edison Rijna. Ze vinden het ongepast dat het ondertekenen van het Bestuursakkoord alleen voor de pers is, en niet voor publiek. Bij navraag vertelt Rijna dat het gebruikelijk is om het zo te doen gezien de beperkte ruimte. Vanuit de lokale overheid is zowel beeld als geluid uitgezonden op in ieder geval twee lokale televisiestations en een radiozender.
Vladimir Mercera voor Passangrahan. Foto: Ronald A. Muyden
Minder macht
Mercera is vastberaden; “ik blijf hier om vredig te demonstreren.” Hij vindt dat de macht die Bonaire heeft langzamerhand minder wordt. “Ik zou willen dat wij als Bonairianen zelf kunnen beslissen voor Bonaire. Ik wil niet meer dat volksvertegenwoordigers in de lokale overheid zitting hebben, maar dat uiteindelijk Den Haag beslist.”