Watertrucks moeten meerdere keren op en neer om één huishouden te voorzien van genoeg water – foto: Hazel Durand
THE BOTTOM – Niet alleen de burgers van Saba hebben veel last van de aanhoudende droogte, ook de bedrijven voelen de financiële gevolgen. De bevolking op Saba is aangewezen op waterbakken voor stromend water.
Watertrucks rekenen tussen de 105 en 110 dollar voor 1000 gallon water. Water kost 90 dollar en het overige bedrag is voor de levering, afhankelijk van de afstand. Er zijn ongeveer drie tot vier leveringen nodig om een huishouden anderhalve maand van voldoende ontzilt water te verschaffen. Hotels moeten grotere hoeveelheden en vaker water bestellen.
Ook de Social Workplace Organoponics Garden in The Level wordt geconfronteerd met uitdagingen. “Ongeveer 2 inches water van de waterbak is per dag nodig voor alle planten en de faciliteit. Dat is gewoon te duur. De afgelopen maanden hebben we ons gericht op alleen de productie zodat we lokaal geteelde groenten en fruit kunnen blijven verstekken gedurende de droogte”, zegt La-Toya Charles, directeur van Saba Reach Foundation (SRF).
Hotels moeten veel water bestellen per week. “Wij bestellen vijftien leveringen water per week. In maart waren dat zelfs twintig tot vijfentwintitg leveringen in de week. Het zijn onze grootste uitgaven. Met een lage bezetting is het moeilijk rondkomen. Zelfs als je een goed seizoen hebt, gaat het grootste deel van de winst naar water”, zegt Claire Verbeke-Nuyens eigenaar van The Queens Garden Resort, het grootste hotel op Saba.
Leveringskosten
Patrick Hassell, eigenaar van de enige carwash op het eiland, Patrick’s Auto Detailing, koopt drie tot vier keer per maand grijs water (licht verontreinigd afvalwater). De prijs van grijs water is 50 tot 110 dollar per levering. Het kost 35 dollar om een auto van binnen en buiten schoon te maken. In deze prijs zitten ook de kosten van water. “Ik moet waarschijnlijk de prijs gaan verhogen”, zegt Hassell. Hij vindt dat de leveringskosten te hoog liggen. “Of de prijs van het water of de prijs van de levering moet lager”, vindt hij.
Verbeke-Nuyens zegt dat terwijl de kosten hoog zijn, zij er begrip voor heeft. “Iedereen moet geld verdienen. Als het begint te regenen hebben ze geen werk meer. Die jongens doen meer dan ze hoeven te doen, ze hebben lange wachtlijst, maar ik krijg wat ik nodig heb.”
Met bijna een jaar geen regenperiodes in de prognose, vindt Verbeke-Nuyens dat het tijd is dat de eilandsraad ingrijpt. “Ik vind dat water gesubsidieerd moet worden en er een waterplant moet komen. Ik weet dat ze kunnen niet zorgen voor een waterleidingnetwerk voor alle huizen op het eiland, maar water is een van onze eerste levensbehoeften.”
Hassel sluit zich daar bij aan. “Ik denk dat de eilandsraad moet investeren in het opzetten van watersystemen voor bedrijven.” Volgens hem zijn er maar een beperkt aantal grijze waterbakken op het eiland, die vooral afhankelijk zijn van afvoer van de regenwater. Hassell wil het water dat hij gebruikt gaan recyclen. Zijn carwash functioneert op drie grote watertanks.
Organoponics Garden manager Leanne Ortiz – foto: Hazel Durand
“Om het waterverbruik te verminderen geven we de zaadjes en kleine planten het meeste water”, zegt Organoponics Garden manager Leanne Ortiz. “De grotere planten kunnen blijven groeien met minder water. We hebben strategisch gekozen om gewassen die minder water nodig hebben te planten. De droogte is ook een probleem voor andere boeren waarmee we samenwerken voor de wekelijkse boerenmarkt. We zijn allemaal vastbesloten om verse producten aan te blijven bieden, ondanks de droogte.”
Door Hazel Durand