Toen parlementariër Gwendell Mercelina (PNP, 36) afscheid nam van de Staten van Curaçao, deed hij dat met een duidelijke boodschap: dit is geen einde, maar een strategische pauze. Na vier intensieve jaren in de politiek – als een van de jongste én meest uitgesproken stemmen – kiest hij er bewust voor om een stap terug te doen. Niet omdat zijn missie voorbij is, maar omdat het tijd is voor een nieuwe fase.
“Ik wil ook weer dat andere gezicht van mezelf als professional terugkrijgen,” zegt hij. Maar zijn politieke vuur dooft niet. Hij blikt terug op zijn persoonlijke reis: van jeugdparlement tot Statenlid, van idealen naar realiteit. Wat heeft hem gevormd? Wat is gelukt – en waar liep hij tegen muren aan?
Avontuurlijk en intens
“Het waren vier intensieve, maar avontuurlijke jaren,” vertelt hij. Mercelina was (als gevolg van de de breuk van PNP met het kabinet Pisas-II in augustus 2024) actief in zowel coalitie als oppositie, en richtte zich op economische ontwikkeling, duurzaamheid en jongeren. Hij gaf studenten van onder meer de Haagse Hogeschool en de University of Curaçao (UoC) de kans om stage te lopen in het hart van de democratie: bij hemzelf.
Gwendell Mercelina samen met zijn eerste stagiaires van de Haagse Hogeschool, Dennis Jansen, Gena-Lee Vieira Pita en Julian Brouwers. Foto Archief Gwendell Mercelina
En daar stopt het niet. Nu hij niet is herkozen in de nieuwe Staten (die aantrad op 11 mei), werkt hij aan een structureel stageprogramma binnen het Koninkrijk. In juni reist hij naar Nederland voor overleg met Stichting Koninkrijkszaken, een initiatief dat werd opgericht door zijn voormalige stagiair Julian Brouwers, inmiddels rijksambtenaar bij het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, met als doel studenten uit Aruba, Curaçao,
Sint-Maarten en Nederland structureel te verbinden aan de politiek. “Het gaat me erom dat jongeren de kans krijgen om echt te zien hoe besluitvorming werkt – en er actief aan bij te dragen.”
Van idealisme naar weerstand
Zijn uitgesproken houding kwam hem niet altijd op waardering te staan. Mercelina speelde een zichtbare rol in de val van het kabinet PNP/MFK, een gevolg van interne spanningen en afnemend vertrouwen tussen de twee Statenfracties. Hij uitte scherpe kritiek op het beleid van de minister van Financiën Javier Silvania en stelde publiekelijk vragen over belastingkwijtschelding en integriteit. “Als parlementariër zweer je trouw aan het volk, niet aan een machtsspel,” zegt hij daarover.
Mercelina aan het werk in de Staten. Foto Parlement van Curaçao
“Ik vroeg of besluiten wel binnen het legaliteitsbeginsel vielen – en ja, ik heb daarin bewust scherp geopereerd.” Die kritische houding leverde hem ook binnen zijn eigen partij weerstand op. “Good governance moet je niet alleen in een partijprogramma zetten, je moet het ook doen. Transparantie betekent soms ook schuren.”
Een systeem dat jongeren nog steeds niet bereikt
Ondanks zijn jonge leeftijd voelde Mercelina zich nooit onvoorbereid. Toch merkte hij dat leeftijd als excuus werd gebruikt om zijn positie te ondermijnen. “Zelfs op 36-jarige leeftijd hoor je nog: ‘je bent jong’. Alsof dat je diskwalificeert.” Hij ziet dat jongeren zich nog te weinig herkennen in de politiek. “Het systeem spreekt ze niet aan, het voelt ver weg.”
Daarom werkt hij – naast zijn politieke werk – aan een nieuw staatsinrichtingsboek, bedoeld voor gebruik op scholen. Het boek moet jongeren uitleggen hoe de Curaçaose democratie werkt, in begrijpelijke taal. “Je moet hun taal spreken. Niet alleen via traditionele media, maar op de platforms waar zij zitten.” Daarnaast wil hij jongeren actief betrekken bij thema’s die hen raken en ze laten meedenken over beleid.
In zijn werk bij jongerenorganisaties zoals We Lead Foundation, en binnen de jongerenvleugel van zijn partij, zet hij zich daarvoor in. “Als jongeren zichzelf niet herkennen in de politiek, haken ze af. En dat kunnen we ons niet veroorloven.”
Politiek overstijgt het eiland
Mercelina’s blik reikt verder dan Curaçao. Als lid van internationale netwerken werkt hij samen met parlementariërs uit Latijns-Amerika en het Caribisch gebied aan thema’s als democratie, klimaatbeleid en mensenrechten. Zijn betrokkenheid bij onder andere de Observatory of Parliamentarians for Climate and Just Transition en de Organización Demócrata Cristiana de América heeft hem inzichten gegeven die hij weer inzet voor zijn eigen eiland.
Mercelina in de Tweede Kamer. Foto Tweede Kamer
“Die netwerken hebben me gevormd. Ze laten je zien hoe andere landen omgaan met dezelfde uitdagingen. “Ik blijf betrokken bij internationale netwerken rond de Verenigde Naties – want die samenwerking is belangrijk voor structurele verandering.”
Wat nu?
Na zijn vertrek als Statenlid keert hij terug naar de private sector, waar hij zijn bedrijf G!NIUS nieuw leven inblaast. Daarin combineert hij strategische communicatie, creatief advies, en beleidsontwikkeling. Maar politiek blijft trekken. Zijn partij vroeg hem ook om aan te blijven als fractieadviseur. En misschien is dat nog maar het begin.
“Ik sluit geen enkele rol uit. Of ik nu parlementariër ben, adviseur of bestuurder – het gaat mij erom waar ik de meeste impact kan maken voor mijn volk. Mijn ‘purpose’ blijft hetzelfde: bijdragen aan duurzame verandering.”
“Laat niemand je stem verminderen,” zegt Mercelina tot slot. “Wacht niet op toestemming om mee te doen. Gebruik je stem, houd vast aan je waarden, en kies altijd voor integriteit. Ook als dat weerstand oproept.”
