Zwerfezels worden op St. Eustatius door vrijwilligers opgevangen. - foto: Laurens Duiveman

Zwerfezels worden op St. Eustatius door vrijwilligers opgevangen. – foto: Laurens Duiveman

ORANJESTAD – Rondzwervende koeien, geiten, ezels en varkens zorgen al voor meer dan 35 jaar voor problemen op Sint Eustatius. De dieren veroorzaken niet alleen veel schade aan tuinen en gewassen, maar zijn ook een gevaar in het verkeer en leiden soms tot ongelukken met blikschade. Zwerfezels worden op Statia door vrijwilligers opgevangen en verzorgd, maar voor ander loslopend vee zijn er op dit moment geen voorzieningen.

De bewoners zijn het beu en hielden zelfs een protestmars om de overheid tot actie te manen. Een petitie leverde 425 handtekeningen van bezorgde Statianen op. De situatie leidde ook meermaals tot vragen in de Tweede Kamer. Alle klachten gaan eindelijk tot maatregelen leiden, aldus het departement van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV).

LVV afdelingshoofd Anthony Reid waarschuwt dat het zwerfvee-probleem niet een-twee-drie uit de wereld zal zijn geholpen. Daarvoor is namelijk de medewerking van de eigenaren nodig, want de dieren zijn voornamelijk particulier eigendom.

Verzet en agressie
Eerdere pogingen van de overheid om zwerfkoeien en ezels te vangen en op een omheind weiland onder te brengen, mislukten doordat onbekenden het hek vernielden, waardoor de dieren opnieuw op straat belandden. In sommige gevallen worden LVV medewerkers zelfs geconfronteerd met verzet en agressie bij het uitoefenen van hun werkzaamheden, zegt Reid.

“Die dieren horen echter achter een hek, en niet op straat of op privé terrein. LVV heeft niemand’s permissie nodig, en ook niet van de eigenaren, om zwerfdieren van de straat te verwijderen,” volgens Reid.

Toeristen
“Toeristen die het eiland voor een paar dagen bezoeken genieten van de aanblik van geiten op de oude stenen muur hoog boven de baai. Zij nemen foto’s van koeien terwijl deze lui de straten oversteken en voeren zelfs brood aan de ezels”, zegt Reid. “Maar deze dieren zijn een overlast voor de mensen op het eiland, want zij vernielen hekken en waterpijpen en eten planten in tuinen. Zij veroorzaken verkeersongevallen, waarvan soms met ernstig letsel. Overal op het eiland kom je deze dieren tegen, of hun uitwerpselen en sporen.”

Door de jaren heen heeft de overheid wel degelijk maatregelen genomen om de overlast een halt toe te roepen, maar deze staan of vallen met de medewerking van bewoners. Ondanks een verordening, die stelt dat dieren moeten worden geoormerkt, lopen er bijvoorbeeld slechts weinig dieren met zo’n kenmerk rond.

“Als de dieren schade veroorzaken is de eigenaar meestal in geen velden of wegen te bekennen, maar als aan de andere kant iemand maar één hand naar een dier uitsteekt, al is het maar om te aaien, dan heeft het wonder boven wonder wel een eigenaar,” zegt Reid.

Plan van aanpak
Een plan van aanpak, dat bestaat uit elf stappen, moet een eind aan de overlast gaan maken. Voordat er daadwerkelijk tot actie kan worden ondernomen, moeten er eerst nog een aantal verordeningen worden aangepast in overleg met de overheid, de politie, en de eigenaren. De eilandsraad moet zich ook nog over deze kwestie uitspreken.

Door John van Kerkhof