Sint-Maartense bibliotheek nog steeds dicht: ‘Iedereen is van goede wil, maar er gebeurt niks’

Foto: Laura Bijnsdorp

PHILIPSBURG – “Stel, er komt een stuk plafond naar beneden, of er ontstaat kortsluiting omdat allerlei leidingen bloot liggen, dat kunnen we niet riskeren”, zegt Paul Martens, bestuurslid van de Philipsburg Jubilee Library. Hij heeft het over de noodgedwongen sluiting van de bieb sinds 10 december.

“De beslissing om te sluiten, was geen eenvoudige, maar toen zowel arbeidsinspectie als brandweer begin december het gebouw onveilig verklaarden, hadden we geen keus.”

Weg gratis wifi
Op een doordeweekse dag zitten er verschillende passanten voor het gebouw omdat er nog wel gratis wifi is. Martens: “Tja, we wilden die eigenlijk uitzetten, want onder de luifel is het ook niet veilig.”

Cruiseshiptoerist Sarah uit Canada, is stomverbaasd en vraagt tot twee keer toe of er nog een andere bibliotheek is. Ze is niet zo thuis in email- en internetgebruik en had graag hulp gekregen van bibliotheekmedewerkers voor het versturen van vakantiefoto’s.

Geen huiswerkplek meer
De zestienjarige Gerome, leerling van de naastgelegen Sundialschool, zegt dat hij hier altijd aan zijn schoolprojecten kwam werken. Nu dat niet meer kan, komt hij er ‘om te chillen’ en rond te struinen op sociale media. Hij zit op de grond. Hij laat de stenen bankjes vrij voor ouderen.

Ook voor Franceska, 29 en student verpleegkunde aan NIPA, was de bibliotheek altijd de studieplek.  Nu is ‘onder de luifel’ een verzamelplaats voor haar en haar studiegenoten. Ze vertrekken naar broodjeszaak Quizno’s. Een goed alternatief? “Nee nee, niet echt want bij Quizno’s moeten we eten bestellen voordat we de wifi-code krijgen.”

Alle leeftijden hebben last
Wie heeft het meeste last van de situatie? Martens: “Ja iedereen denkt aan de studenten, maar er waren ook ouderen voor computercursussen, kleuters die naar de voorleesochtenden kwamen, en natuurlijk scholieren; alle gebruikers hebben er evenveel onder te lijden”.

Onzekere toekomst
Op 20 oktober 2017, anderhalve maand na Irma, was de hal min of meer omgetoverd tot een alles-in-een-ruimte voor computers, tafels en een stuk of 200 boeken, maar ook voor de bureaus van medewerkers en directie.  Niemand weet wat er nu, zes weken na sluiting, gaat gebeuren. Er staat een vergadering gepland met de minister van Cultuur, zodra de nieuwe ontwerpplannen binnen zijn. Dan kan ook het uitgekeerde verzekeringsgeld gebruikt worden voor een voorlopig onderkomen.

Alles naar toerisme
Martens hoopt dat hij in de toekomst aanspraak kan maken op een bijdrage uit het Wederopbouwfonds, maar concrete toezeggingen heeft hij nog niet gekregen. Er is maanden geleden al om gevraagd, maar de overheid wil geen geld wil geven zolang er geen duidelijk toekomstplan en visie ligt. Cultuur staat niet op de prioriteitenlijst. Andere publieke instanties en gebouwen wachten al anderhalf jaar na Irma op herstel. Al het geld lijkt bestemd te zijn voor het toerisme.

Frustratie
Over zijn gevoelens en die van zijn medewerkers zegt Martens: “Er is veel teamspirit en initiatief door het personeel getoond, maar nu  overheerst frustratie. Iedereen is van goede wil, maar ondertussen gebeurt er niets. Ook de minister lijkt machteloos.”