Gedupeerde toeslagenouders op de Caribische eilanden voelen zich niet geholpen in hun herstel. Ouders haken af en het ontmoedigt ook andere ouders die zich nog niet officieel hebben aangemeld als gedupeerde. En dat terwijl de deadline voor het aanvragen van herstel rap nadert: 31 december.
Ouders kunnen zich nog tot het einde van dit jaar aanmelden bij de Uitvoeringsorganisatie Herstel Toeslagen (UHT). Een speciaal Ondersteuningsteam voor ouders in het Buitenland (OTB) helpt Caribische ouders na aanmelding en geeft steun in de herstelregeling.
Het OTB probeerde al eerder toeslagenouders op Aruba, Curaçao en Sint-Maarten te bereiken omdat het aantal nog niet helemaal in beeld is. De gedupeerde Curaçaose moeder, Edbraynie Fox, denkt dat de meeste Caribische moeders die net als zij de periode van het toeslagenschandaal in Nederland studeerden en werkten, ook gedupeerden zijn maar waarschijnlijk niet weten dat ze bij deze groep horen.
Fox vluchtte naar Curaçao met een schuld van 190.000 euro op zak. “Ik heb zestien jaar gedacht dat het mijn schuld was, dat dat mijn erfenis zou zijn aan mijn kinderen.”
Geen maatwerk
Eerder deze maand stelde de Inspectie belastingen, toeslagen en douane (IBTD) al dat de huidige schadeaanpak niet aansluit bij de ‘terechte verwachtingen’ van ernstig gedupeerde ouders. Ook Zunira de Windt, woordvoerder van de groep ontevreden Caribische ouders, mist begrip en maatwerk in het herstel. “Het is me nooit gevraagd wat ik nodig heb om een goede start te hebben.”
Zo stond de auto van De Windt bijna een jaar in de garage omdat er geen rekening wordt gehouden met de lokale situatie bij voorlopige facturen. Niet alles is op het eiland te vinden en moet geïmporteerd worden en dat kost meer. “Ik heb vier kinderen die naar school moeten, dan is het repareren van een auto noodzakelijk. Zonder auto kan ik ook niet naar mijn werk. Het voelde alsof mijn voeten gebroken waren, dat begrijpen ze niet ”, aldus de Windt.
De Windt ontvluchtte Nederland in 2008 en in 2016. Het aflossen van 80.000 euro zorgde dat ze haar huis kwijtraakte en bijna haar kinderen.
Het beeld dat nu heerst is dat het om luie ‘Antilliaanse’ moeders gaat die alleen kids zitten te baren, maar het gaat om moeders die een studie volgden en werkten, legt Fox uit. “Elke dag wil je opstaan en je wilt je kinderen normen en waarden meegeven maar dan wordt je tegengewerkt.”
Meer stress
Het ‘herstel’ levert dus meer stress dan echte hulp, aldus deze ouders. De steun op de eilanden is niet gelijk aan de steun in Nederland. Zo krijgen Caribische ouders een vastgestelde steun bij herstel niet in euro’s maar in guldens en dat is minder dan hun lotgenoten in Nederland.
Daarnaast komen ze niet uit met hun casemanagers, e-mails worden niet beantwoord en ook het afhandelen van klachten verloopt niet klakkeloos. ”Je voelt je al belazerd en ze blijven je maar naaien”, aldus een van de moeders.*
Reactie vanuit Den Haag
Aukje de Vries, demissionair staatssecretaris van Douane en Toeslagen vindt het spijtig om te horen dat ouders zich ongehoord voelen. ”Het is juist belangrijk dat ouders zich gehoord voelen na alles wat wij ze aangedaan hebben vanuit de Rijksoverheid”, aldus De Vries tegen Caribisch Netwerk tijdens haar bezoek op de eilanden afgelopen juni.
Maar klachten bij de Nationale Ombudsman, gesprekken met Radar, die het project leidt voor herstel in het buitenland, het ministerie van Financiën en ook met de staatssecretaris afgelopen maand hebben tot nu toe niks geleverd.
De zorgen worden op deze manier niet weggenomen, zegt de woordvoerder van de Caribisch ouders. “Iedereen heeft hard gewerkt om het hoofd boven water te houden, nu hebben we het gevoel dat we nog steeds moeten strijden voor oplossingen. Maar daarvan worden ouders moe en willen niet meer strijden omdat ze als zeurpiet worden bestempeld”.
*Namen van de ouders zijn bekend bij de redactie.
