Foto: Pixabay

DELFT – De prijs voor een dagje uit in Nederland is de afgelopen jaren flink gestegen. Dat blijkt uit recente cijfers van het CBS. Voor duizenden Nederlandse gezinnen die in armoede leven is de vakantieperiode daardoor een extra uitdaging.

De Curaçaose Daidelyn* (31) uit Delft weet daar alles van. Als alleenstaande moeder van drie kinderen (12, 10 en 4 jaar) moet ze van veertig euro per week rondkomen. De Stadspas, die mensen met weinig inkomen gratis toegang geeft tot musea, zwemmen en theater, zou uitkomst moeten bieden. Maar in de praktijk blijkt dat niet altijd zo te zijn.

‘Openbaar vervoer kost ook geld en dan wordt zo’n dagje uit best duur’
– Daidelyn
x

Pretpark Duinrell is gratis met zo’n Stadspas, maar dan moet ik wel bij Duinrell kunnen komen en dat kost geld voor de bus, trein en tram”, legt Daidelyn uit. Juist die prijzen zijn volgens de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) met 11 procent gestegen vergeleken met juli 2014. In het geval van Daidelyn’s gezin zou bijvoorbeeld een retourtje Delft – Duinrell, met korting, oplopen tot 25 euro. Meer dan de helft van haar weekbudget.

Bron CBS 2019

In hoeverre is een dagje uit of een vakantie een noodzakelijk goed? Volgens senior onderzoeker Marcel Warnaar van het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (Nibud) is het niet vergelijkbaar met de noodzaak van voedsel en een woning, maar is het ‘absoluut belangrijk dat mensen sociaal kunnen participeren’. “Armoede gaat vaak gepaard met sociale uitsluiting. Meedoen met de maatschappij is daarom belangrijk, al is het om je zorgen te verzetten”, zegt Warnaar.

Daidelyn ondervindt de impact van armoede op haar sociale leven en dat van haar kinderen dagelijks. Ook bij simpele dingen als een uitnodiging van de buren. “Ik ga meteen rekenen en vaak moet ik dan nee zeggen, gewoon omdat het financieel niet kan. Ik wil andere mensen ook niet tot last zijn.”

‘Mensen met geldproblemen zitten continu in overlevingsmodus en krijgen geen kans om op te laden’
– Calvin Ceder (Anti Incassobureau)
x

Een spiraal die Calvin Ceder ook regelmatig bij sommige van zijn cliënten ziet. Met zijn Anti Incasso zet Ceder zich in voor onder andere mensen die door hun schuldeisers benadeeld worden doordat die onnodig hoge kosten in rekening brengen.

“Mijn cliënten zitten vaak al heel lang in een overlevingsmodus. Net als voor andere mensen is de zomervakantie ook voor hen een moment om op te laden. Als dat niet kan doordat er geen geld is. Of doordat er beslag is gelegd op het vakantiegeld. Dan zie je dat ze de moed verliezen en soms zelfs in een depressie raken.”

Ook vindt Ceder dat ‘zowel schuldeisers als hulpverleners, maar ook mensen in financiële problemen een gedeelde verantwoordelijkheid hebben om een oplossing te zoeken voor dit maatschappelijk probleem’. “Daarmee kunnen we de politiek ook inspireren en motiveren tot het maken van een passend beleid.”

Bijna 605.000 mensen langdurig arm

Mensen zijn arm wanneer ze gedurende langere tijd niet de middelen hebben om te kunnen beschikken over de goederen en voorzieningen die in hun samenleving als minimaal noodzakelijk gelden. Dit is de definitie van armoede die het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) hanteert.

Volgens het rapport dat SCP in 2018 uitbracht waren er in de periode 2011-2015 605.000 langdurig armen in Nederland. Zij vormden 64 procent van de totale arme groep en 4,1 procent van de totale Nederlandse bevolking. 

Bron: SCP Armoede in kaart – 2018

Ondanks de sombere situatie ziet Daidelyn toch ook mogelijkheden met haar gezin: “Bij mooi weer ga ik met de kinderen en een kleedje naar de dijk of een meertje. We nemen dan van thuis wat broodjes en drinken mee. En anders een spelletjes-dag thuis met monopoly en karaoke.”

(*) Daidelyn’s volledige naam is bekend bij de redactie