Aktham Abu Fakher te gast in de moskee van Otrobanda | Foto: Dick Drayer

Aktham Abu Fakher te gast in de moskee van Otrobanda | Foto: Dick Drayer

WILLEMSTAD – Aktham Abu Fakher is de enige Syrische vluchteling op Curaçao. Omdat gepaste wetgeving ontbreekt, werd hij behandeld als illegaal. Hij heeft in de vreemdelingenbarakken van de SDKK-gevangenis gezeten zonder dat iemand naar zijn verhaal heeft geluisterd. Het Rode Kruis dat gemandateerd is door de Vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties (UNHCR), heeft hem niet bezocht.

Op 19 januari van dit jaar werd Aktham door een Venezolaanse mensensmokkelaar bij Jan Sofat aan land gezet. Twaalfhonderd dollar moest hij betalen voor de zes uur durende boottocht naar Curaçao. Tegen het middaguur zette een buschauffeur Aktham af bij het politiebureau van Punda. Bij de balie vroeg hij om politiek asiel. “Ik dacht, Curaçao is onderdeel van Nederland, hier ben ik veilig. Maar toen begon de nachtmerrie.”

Aktham Abu Fakher vertelt zijn verhaal

De agenten van het bureau in Punda wisten niet wat ze er mee aanmoesten. Ze besloten hem dan maar aan te houden als vreemdeling en naar de immigratiedienst te brengen. Ook daar was aanvankelijk niet duidelijk wat er moest gebeuren. Niemand heeft naar het verhaal van Aktham geluisterd. Het hoofd van dienst stuurde hem naar de vreemdelingenbarakken van het SDKK. Daar heeft Aktham bijna drie maanden gezeten.

Pas een week nadat hij daar was binnengebracht, kwam iemand van de immigratiedienst langs. Voor het eerst kon hij praten over zijn zaak. Tot zijn grote schrik vertelt de medewerker dat Curaçao besloten heeft hem terug te sturen naar Syrië. Aktham zei dat ze hem daar zullen arresteren en wellicht vermoorden. “Ik ben een tegenstander van het regime van Assad.” De medewerker bijt hem toe: “Dat is dan beter dan dat je hier komt om ons te vermoorden.”

Eind maart heeft Aktham contact weten te maken met de islamitische gemeenschap van Curaçao. Die bestaat vooral uit mensen van Libanese of Syrische afkomst. Akhtam is zelf geen moslim, maar een druze, een kleine religieuze gemeenschap met leden in Libanon, Israël, Jordanië en Syrië. “Ik hoop donderdag of vrijdag naar Nederland door te kunnen vliegen om daar asiel aan te vragen. Tot die tijd ben ik veilig in de moskee.”

Door Dick Drayer