Minister Sherwin Josepha en initiatiefneemster Sandra Hay. Foto: Bea Moedt
WILLEMSTAD – Het nieuwe gebouw voor de ruim dertig bejaarden van het bejaardenhuis Nos Welita werd gisteren in bijzijn van een groot aantal aanwezigen officieel geopend door Sociale Zaken minister Sherwin Josepha.
Luister hier naar de reportage van de opening
In totaal werkte initiator Sandra Hay met behulp van honderden vrijwilligers en 123 bedrijven ruim drie jaar non stop aan de realisatie van het nieuwe tehuis. Dat dit niet zonder slag of stoot is gegaan bleek gisteren wel uit de opluchting die Hay uitsprak tijdens de opening.
Geen cent subsidie
“Voor de realisatie hebben we geen cent subsidie ontvangen, dat was destijds de afspraak met Anthony Godett (gedeputeerde Ruimtelijke Ontwikkeling en Openbaar Vervoer) toen hij het stuk pachtland in Noord Zapateer voor ons regelde”, vertelt Hay. “Ik nam dat aanbod toen heel overmoedig met beiden handen aan. Pas 24 uur later besefte ik dat ik de uitdaging had aangenomen om op eigen kracht een heel bejaardenhuis te bouwen.”
Twee miljoen uit gemeenschap
Hay stond er echter niet alleen voor. In totaal ontving haar non-profit organisatie, Biba Miho, twee miljoen gulden aan giften, kortingen en financiering van zowel het bedrijfsleven als particulieren op het eiland. “Het is echt bijzonder als je beseft dat iedere steen van dit tehuis tot stand is gekomen door de pure inzet en onbaatzuchtigheid van de Curaçaoënaars zelf. Het is dus een echt Curaçaos bejaardenhuis geworden.”
Hard nodig
Dat het tehuis hard nodig is bleek wel uit de schrijnende situatie waarin de dertig bejaarden van Nos Welita eerst verkeerden. “Nos Welita in Amerikanenkamp, werd in 1985 opgericht door Iris en Incarnacion Mathilda. De liefde en inzet van het personeel is echt overweldigend, maar door geldgebrek werden de omstandigheden in de loop der tijd onleefbaar”, vertelt Hay. “Er zaten gaten in het dak, bedrading hing overal los en de bejaarden lagen door ruimtegebrek praktisch met hun neus in elkaars tenen.”
Onrealistische regels
Het geldgebrek komt volgens Hay door een tekort aan subsidie en onrealistische regels. “Met de wil en inzet in de bejaardenzorg zit het wel goed op Curaçao, maar de voorzieningen zijn beperkt. Negen van de tien bejaardenhuizen zijn door particulieren opgericht die afhankelijk zijn van subsidie. Je kunt echter alleen honderd procent subsidie krijgen als je aan alle eisen voldoet. Maar dat zijn allemaal Nederlandse eisen en dat werkt hier niet. De pacht van het land kost bijvoorbeeld alleen al 6.000 gulden per maand.”
Toekomst
Voor Hay en haar non-profit stichting zit het werk erop, maar voor de bejaardenzorg op het eiland is dit pas het begin. “Er moet nog veel veranderen in de manier waarop de overheid met de bejaardenzorg op Curaçao omgaat. Naast onrealistische regels zijn de salarissen in de zorg heel laag en wordt er weinig rekening gehouden met de situatie waarin dit soort particuliere tehuizen verkeren.”
Door: Natasja Gibbs (tekst) en Dick Drayer (audio)