KRALENDIJK – Bonairianen blijven hun zorgen uiten over de verslechterde sociaal-economische situatie op het eiland.

Roosje Winklaar

Roosje Winklaar - Foto: Pluk Media/NTR

Zo ook in de documentaire Onder Elkaar van de NTR die op zaterdag 13 april is uitgezonden. In de derde aflevering genaamd ‘Bonaire – Zwartkijkers’ kwamen in vogelvlucht de onderwerpen integratie van Nederlanders, armoede, alleenstaande moederschap, overleven in een bijzondere gemeente van Nederland en impulsen voor de jeugd aan de orde.


Onder Elkaar heeft sinds de start van de serie eind maart veel losgewoeld. Op Curaçao stonden de kranten bol van commentaar over de aflevering over slecht geïntegreerde of racistische Nederlanders. Iedereen keek dan ook uit naar de aflevering op Bonaire, waarbij in de inleiding gesproken werd over ‘het bounty eiland, waar de bewoners nu in opstand komen tegen de te snelle veranderingen sinds oktober 2010 toen Bonaire een gemeente van Nederland werd.‘

Bonaire – Zwartkijkers’ begon met de personage van de 22-jarige Choko Frans. Als fervente windsurfer verdient hij de kost bij een surfschool, helpt toeristen en traint jongeren. Frans die wereldkampioen windsurfer wil worden, biedt kinderen van Bonaire ook een ander kijk op het leven. Hij vangt kinderen waarvan de ouders hard moeten werken om geld te verdienen op. Naast zijn droom om wereldkampioen te worden, heeft hij ook als levensdoel meer kinderen aan te zetten tot sporten.

Ondernemer Roosje Winklaar die vijf dagen per week snacks verkoopt vanuit haar busje, verwoordde in de uitzending haar ontevredenheid over de gang van zaken na oktober 2010 en over de  asociale Nederlanders die volgens haar ondertussen op het eiland wonen. “Zij bepalen wat er met ons gebeurt. Willen ze ons uitroeien, zodat zij hier komen genieten vaan het paradijs? Ik heb niets tegen makamba’s, maar wat ze doen, wat ze uitspoken, dat zit me dwars. Het gedrag.”

Armoede
Ook journalist Bòi Antoin kwam aan het woord in Bonaire – Zwartkijkers. Hij gaf uitleg over de uitzichtloze situatie van veel arme Bonairianen op het eiland. Antoin: “Voor veel arme Bonairianen is het overleven. Veel mensen hebben het moeilijk en schamen zich om naar buiten te komen met hun armoede.” Antoin bracht de programmamakers naar een arm gezin, die soms niets te eten heeft en dan hulp krijgt van de lokale pastoor.

Antoin belichtte ook het onderwerp van integratie. “Slechts een kleine groep Nederlanders wil integreren. De meesten niet.” Bij de snackbus van Roosje Winklaar kwam integratie weer ter sprake. Een Nederlander die 22 jaar op het eiland woont kon niet goed uitleggen hoe het komt dat zij nog steeds geen Papiamentu kan spreken.

Leguaan
Ook het vangen van leguanen als onderdeel van de Bonairiaanse cultuur en hoe Nederlanders daarnaar kijken werd op film vastgelegd. Antoin liet zien hoe een leguaan werd gevangen en vervolgens met vrienden leguanensoep at.

Op Facebook becommentarieerde een kijker de uitzending als volgt: “Heerlijk een leguaan vangen, lekker eten en windsurfen. Een uitnodiging om meer Europees volk aan te trekken.” En dat is juist wat Roosje Winklaar nog velen andere Bonairianen niet willen. Meer Europese Nederlanders die volgens hen het eiland ‘veroveren’ en goede posities van de eilandbewoners wegnemen.

Kijk hier naar de documentaire op “Uitzending gemist”

Door: Belkis Osepa