AMSTERDAM – In de Stopera is vanavond een herdenkingsbijeenkomst gehouden ter ere van verzetsstrijder Tula. In 1795 leidde Tula de bekendste slavenopstand uit de Antilliaanse geschiedenis. De bijeenkomst werd georganiseerd door NiNSee (Nationaal Instituut Nederlands Slavernijverleden en Erfenis).
NiNSee-voorzitter Antoin Deul prijst Tula om zijn moed en verbindende kracht. Tula was intelligent en welbespraakt, geïnspireerd geraakt door de Franse Revolutie en de omwenteling in Haiti. Hij was in staat om 2000 medestrijders aan zich te binden. De opstand mislukte echter en Tula werd omgebracht.
Invechten
Deul wijst op de invloed die het koloniale verleden nog altijd heeft op de samenleving. Nog steeds worden niet-witte Nederlanders als afwijkend beschouwd, met alle gevolgen van dien voor de beeldvorming. “In een beschaafd land hoeven geboren Nederlanders zich niet in te vechten”, verwijst Deul naar een uitspraak van de Nederlandse premier Mark Rutte. Ook spreekt hij zich uit tegen de Bosmanwet, die vestigingseisen wil stellen aan Arubanen, Curaçaoënaars en Sint-Maartenaren. “NiNSee gaat de dialoog met het kabinet aanscherpen”, belooft hij.
Solidariteit
Artistieke bijdragen komen van de groep Flamboyant (dans) en Gershwin Bonevacia (gesproken woord). Laurino Andrea speelt een monoloog waarin hij Tula ontmoet en hem onder andere bijpraat hoe het Curaçao na zijn tijd vergaan is. Andrea vertelt dat slavernij nog altijd doorwerkt in de psyche van de Curaçaose bevolking. Hij hekelt onder meer het gebrek aan solidariteit en vertrouwen.
Trauma
Glenn Helberg, voorzitter van OCaN (Overlegorgaan Caribische Nederlanders), borduurt mede daarop voort. Het is volgens hem niet raar dat juist nu in het huidige racismedebat een zwaar accent komt te liggen op het slavernijverleden. Het trauma werkt meerdere generaties door, zegt hij. “De eerste generatie maakte het mee en zweeg erover, de tweede ervoer het en kwam er in therapie achter dat ze met de problemen van hun ouders rondliepen en de derde generatie ging vragen stellen.”
“Kan ik dan een trauma hebben als ik het niet zelf heb meegemaakt?” vraagt een man in de zaal. Helberg, geprikkeld: “Het is bewezen dat onder stress onze genen veranderen, als overlevingsstrategie.”
