WILLEMSTAD – De Caprileskliniek verkeert in slechte economische omstandigheden en kan niet de optimale zorg leveren. Zo beschrijft Henk Kamsteeg, directeur van de Caprileskliniek, de situatie in Algemeen Psychiatrisch Ziekenhuis van Curaçao.
Er zijn enkele groepen die niet voldoende zorg krijgen en er zijn wachtlijsten. “Het is onze wens om de ambulante dienstverlening uit te breiden, thuiszorg te leveren, om opname te voorkomen en in een vroeg stadium hulp te bieden.” Maar dat lukt nu niet, omdat momenteel de kliniek niet genoeg mensen beschikbaar heeft om het werk te doen.
Diensten
De Caprileskliniek levert geestelijke gezondheidszorg, vanaf de geboorte tot het einde. Kinderen worden behandeld bij ‘Yuda bo Yu’ (Help je kind, vert.), psychiatrische hulpverlening voor kinderen en jongeren. De kliniek biedt ook ambulante hulp. Er is een polikliniek die bezocht kan worden voor consulten en behandelingen. De afdeling PAAS in het CMC valt ook onder de Caprileskliniek. PAAS levert specialistische zorg met psychologen en psychiaters in dienst van de Caprileskliniek.
‘Momenteel heeft de Caprileskliniek niet genoeg personeel om al het werk te doen’
– Henk Kamsteeg, directeur Caprileskliniek
Verder valt ook onder de Caprileskliniek de Fundashon Sonrisa (Stichting Glimlach, vert.), beschermd wonen voor chronische psychiatrische patiënten. Het is bedoeld voor mensen die een hoge mate van zelfstandigheid hebben. Het doel is dat zij zoveel mogelijk in de samenleving kunnen integreren.
Sinds vorig jaar valt de Fundashon pa Maneho di Adikshon (FMA, Stichting voor Verslavingszorg) ook onder de Caprileskliniek.
Geschiedenis van de schuld
In het jaar 2000 werd de Caprileskliniek onafhankelijk, nadat het daarvoor een overheidsinstantie was. De tarieven werden overgenomen. Na 2010 werd aangegeven dat dit zo niet langer kon en dat de tarieven moesten worden aangepast.
Ondertussen zijn er diverse rapporten geschreven die aangeven dat de tarieven moeten worden aangepast en dat een nieuwe tarievenstructuur nodig is, inclusief de tarieven voor nieuwe dienstverleningsproducten. Maar aangezien er uiteindelijk niets aan de tarieven is gedaan, stegen geleidelijk de schulden van de kliniek.
Actiedag
Nadat het personeel vorige maand vanwege een beslag een dag staakte, ging de SBAB controleren en constateerde dat er inderdaad onvoldoende geld is om het personeel te betalen. Het beslag is ongedaan gemaakt, en de volgende dag konden de salarissen worden uitbetaald.
Op verzoek van de Ontvanger is er met de BAB afgesproken dat er een zogeheten invorderingsonderzoek wordt gedaan. Op basis van dit onderzoek zal er een gesprek plaatsvinden tussen Capriles en de Ontvanger. Kamsteeg: “Dit onderzoek moet aantonen dat een dergelijk beslag nooit meer mag plaatsvinden.”
Rechtszaak
De Caprileskliniek gaat haar gelijk halen in de rechtszaal, opdat de overheid de tariefstructuur aanpast. Dit is een manier om te proberen het bestaan van de kliniek te garanderen, zo stelt Kamsteeg.
“Als een patiënt wordt opgenomen, krijgt deze goede zorg, maar wij zitten met het minimum onder andere voor wat betreft de vorming van het personeel, het aantal mensen dat op elke afdeling werkt.” Kamsteeg legt uit dat omdat de kliniek niet kan voldoen aan bepaalde financiële verplichtingen, onder ander het betalen van belastingen. Hierdoor loopt het bestaan van de Stichting gevaar.
Hoe groot is dat gevaar? “Ik denk dat wij zo’n grote rol spelen in de gemeenschap, dat de Caprileskliniek altijd zal blijven bestaan. Maar het blijft een zeer moeilijke zaak.”
Henk Kamsteeg legt uit hoe nijpend de situatie is
“De zorg voor kinderen en jeugd lijdt het meest onder de slechte financiële omstandigheden van de Caprileskliniek. Verder is het uitblijven van de hulp bij onzichtbare nood ook een reden voor bezorgdheid.” Dit antwoordt Henk Kamsteeg op de vraag welke zorg het meest te lijden heeft van de precaire gezondheidssituatie op dit moment.
Henk Kamsteeg: ‘zorg voor de jeugd lijdt het meest’
Persoonlijk
Voor wat betreft het personeel van de Caprileskliniek ontbreekt het aan capabel personeel. Er is onder andere een schaarste aan Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundigen, SPV’ers. Kamsteeg: “Momenteel gebruiken we verpleegkundigen met een beetje ‘bagage’ in hun vorming, op het gebied van de psychiatrie. En dat geldt ook voor andere specialistische functies.”
Voor wat betreft de psychiaters zijn er onvoldoende Curaçaose professionals onder hen. “We zijn afhankelijk van personeel uit Nederland en Latijns-Amerika.” Maar dat is niet makkelijk. Kamsteeg legt uit dat de Nederlandse psychiaters andere salarissen gewend zijn vergeleken met die op Curaçao. Dit geeft minder problemen bij de Latijnsamerikaanse psychiaters, waarvan volgens hem gezegd moet worden dat ze een goed niveau hebben.
“Maar het is niet makkelijk om hen naar Curaçao te halen, vanwege de bestaande regels. Vorige week is er wel weer een vergunning verkregen voor een Venezolaanse psychiater.”
