Het eiland Curaçao neemt met droefheid afscheid van een van haar meest geliefde figuren, Dinah Veeris. Geboren op 20 april 1939, groeide Dinah uit tot een pionier op het gebied van kruidenkunde en natuurgeneeskunde. Haar nalatenschap en invloed zijn diepgeworteld in de cultuur en tradities van Curaçao en zullen nog lang voortleven. Ze overleed op 4 september.
Bewaarder van oeroude kennis
Dinah wijdde haar leven aan het bewaren en uitdragen van de eeuwenoude kennis van geneeskrachtige kruiden die al generaties lang werden gebruikt om ziektes en kwalen te genezen. In 1991 opende zij haar beroemde kruidentuin ‘Den Paradera’, aan de oostkant van Curaçao.
De tuin bevat honderden lokale bomen, struiken en kruiden met medicinale werking. De naam ‘Den Paradera’ verwijst naar de Paraguiri-indianen, die vroeger in dit gebied een kruidentuin beheerden.
Dinah volgde een opleiding aan de California School of Herbal Studies in de Verenigde Staten en deed sinds 1981 onderzoek naar de geneeskrachtige eigenschappen van kruiden en de medicinale tradities van Curaçao. Zij interviewde vele oudere inwoners om hun kennis te documenteren en te bewaren voor toekomstige generaties.
Dit onderzoek resulteerde in een grote schat aan kennis over de natuurlijke remedies van het eiland. In 2000 werd Dinah bekroond met de Cola Debrotprijs voor haar inzet en bijdrage aan de Curaçaose cultuur en natuur.
De band met Curaçao en de natuur
Volgens Dolph van Stapele, een goede vriend en buurman die haar al vele jaren kende en ook op haar terrein woont, was Dinah veel meer dan een natuurgenezeres: “We waren buren, we deden dingen samen en we ondernamen samen. Het was gewoon een hele goede vriendin.”
Haar nabijheid en empathie maakten haar volgens hem geliefd bij iedereen die haar kende. Haar tuin was niet alleen een werkplek, maar ook een plaats van verbinding, waar mensen zich gezien en gerespecteerd voelden.
Van Stapele benadrukt dat Dinah’s werk diepgeworteld was in de cultuur van het eiland: “Ze had een hele hoop leraren gehad van de eilanden en die kennis gewoon overgenomen en zelf gepraktiseerd. Het is echt zo lokaal, zo puur van het eiland.”
Deze diepe band met de lokale cultuur maakte haar werk authentiek en uniek. Haar kruidenkennis werd internationaal erkend en gerespecteerd.
Empathie en toegankelijkheid
Naast haar encyclopedische kennis van geneeskrachtige kruiden, was Dinah ook een toegankelijk en liefdevol persoon. “Je voelde je in haar bijzijn gewoon gezien, gehoord, gevoeld, gerespecteerd”, herinnert Van Stapele zich. Haar openhartige en warme persoonlijkheid maakte haar geliefd bij mensen van over de hele wereld.
De kruiden in Den Paradera worden op traditionele wijze gedroogd en verwerkt tot natuurlijke producten, die met de hand worden gemaakt. Bezoekers kunnen deze producten, zoals theeën en crèmes, kopen in de winkel die in de tuin is gevestigd. De tuin staat open voor bezoekers, en er worden rondleidingen en behandelingen op afspraak gegeven.
Hoewel Dinah fysiek niet meer aanwezig is, leeft haar erfenis voort in de kennis die zij heeft doorgegeven. Van Stapele vertelt: “Ze heeft een heel archief aangelegd van lokale kruiden en kennis die zonder haar waarschijnlijk wel echt verloren was gegaan.” Haar werk heeft gezorgd voor een hernieuwde waardering voor de geneeskrachtige tradities van Curaçao, en haar invloed zal nog generaties lang voelbaar zijn.
Met haar overlijden verliest Curaçao een pionier, een genezer, en een geliefde vriendin. Maar haar tuin en haar werk zullen blijven voortleven als een bron van inspiratie, kennis en heling.
