Foto: Pixabay

KRALENDIJK – “Ik wilde dansen en feesten. Het werd de ergste avond van mijn leven”, zegt de 24-jarige Bonairiaanse student Yolanda*. “Het lijkt wel een wazige film. Ik herinner me dat hij me meenam naar zijn auto. Ik kon bijna niet lopen.”

Yolanda kwam een jongen tegen op één van de illegale feesten die sinds de coronatijd populair zijn geworden. Het gaat vooral om ‘afterparty’s’, die na de sluitingstijden van de horeca worden gehouden.

Uit verhalen van mensen die zijn geweest, blijkt dat niet alleen de coronaregels worden overtreden maar er ook feestvierders zonder te weten worden gedrogeerd. Zoals Yolanda.

Van de avond zelf weet ze bijna niks meer. De volgende ochtend kreeg ze sterk de indruk dat ze was verkracht. Haar verhaal durft ze niet aan de politie te vertellen. Ze is niet de enige; de meeste slachtoffers stappen niet naar de politie.

Justitie erkent dat er wat aan de hand is maar loopt ook tegen het probleem aan dat mensen geen aangifte durven te doen. Er zijn sterke aanwijzingen dat het drogeren gebeurt met de drugs GHB die in drankjes wordt gedaan zonder dat het slachtoffer dit weet. GHB is moeilijk waar te nemen omdat het bijna kleurloos is en in alcoholische drankjes lastig is om te proeven.

‘Voorheen gebeurde het vooral met Nederlandse stagiaires, nu zijn vooral lokale meiden doelwit’- Antonio

Ook de Curacaoenaar Antonio* (40) die 17 jaar op Bonaire woont en regelmatig de illegale afterparty’s bezoekt, zegt dat er GHB wordt gebruikt.

“Ik ben geen twintiger meer maar ik ben moe van corona. Ik wil gewoon kunnen feesten.” Hij zegt dat het vaak gebeurt dat tijdens zo’n afterparty GHB in je drankje wordt gegooid.

“Voorheen gebeurde dit vooral met Nederlandse stagiaires tijdens een avond uit. Nu zijn vooral lokale meiden het doelwit. Er is een groep Nederlandse jongens die de feesten organiseert en ze weten precies wie voor de GHB zorgt.”

De politie is voorzichtig met het benoemen van het soort drugs omdat er nog geen onderzoek naar is gedaan.

“Er worden inderdaad illegale feestjes georganiseerd. Meestentijds door Europees Nederlandse jongeren en dat er verdovende middelen worden gebruikt, dat zal wel”, zegt hoofdofficier Marian Veneberg.

“Zo gauw er serieuze meldingen zijn, of een aangifte, dat er GHB in drankjes wordt gedaan, zal dat door de politie of het Openbaar Ministerie opgepakt worden.” Maar dat is dus het probleem; slachtoffers komen niet naar voren, vooral uit schaamte.

‘Wat moet ik de politie zeggen? Ik weet bijna niets meer, schaam me dood’-slachtoffer Christine

Christine* werd ook slachtoffer:
“De locatie van het feest kreeg ik door via Whatsapp. Binnen een uur werd deze weer verwijderd. Ik weet nog dat de kofferbak van een auto als bar fungeerde. Ik kan niet meer herinneren, maar mijn vriendin dacht eerst dat ik heel erg dronken was. Uiteindelijk werd ik zo ziek dat ze schrok. We zijn gelijk weer naar huis gegaan.”

Ze is niet naar de politie gegaan. “Wat moet ik de politie zeggen? Ik weet bijna niks meer. Ik schaam me dood.”

GHB is al jaren op de Boneriaanse markt aanwezig maar werd vooral gebruikt in gesloten kring, stelt Mental Health Caribbean (MHC), de instantie voor geestelijke gezondheidszorg op het eiland.

“De meeste gevallen komen niet in de publiciteit maar zijn wel bekend bij de politie en onder feestgangers”, zegt manager Marcelino Mauricio. Omdat er niet openlijk over wordt gepraat, weet de instantie niet of de situatie nu alarmerend is.

Politie: plan van aanpak tegen drogeren op afterparty’s
Politiewoordvoerder Miluske Hansen erkent dat de meldingen niet gemakkelijk binnenkomen. Op dit moment is de politie bezig met het onderzoeken van een geval dat twee weken geleden heeft plaatsgevonden.

De politieafdeling Jeugd en Zeden is bezig met een plan van aanpak tegen drogeren op afterparty’s. Hansen wil niet uitweiden over het plan. “In ieder geval betreft het, het bestrijden ervan.” Slachtoffers die zich bij de politie melden, krijgen wel hulp, benadrukt ze.

Het zijn niet alleen vrouwen die slachtoffer worden. Henk* (22) die net een jaar op Bonaire woont, heeft een soortgelijke ervaring.

“Ik weet dat het bij een resort is gebeurd. Ik ben naar buiten gelopen. Vanaf daar is het een grote wazige vlek geweest. Het meeste wat ik ervan weet, is mij verteld door mensen die dicht bij me stonden, die erbij waren. Daarna ben ik naar een afterparty gegaan en daar ben ik opgehaald door een ambulance.”

Henk moest twee dagen in het ziekenhuis blijven. “Daar vroegen ze of mijn drankje raar heeft gesmaakt en inderdaad, mijn laatste drank smaakte anders. Ik heb geen flauw idee wie dit in mijn drankje heeft gedaan.”

‘Ik weet dat het bij resort is gebeurd’-slachtoffer Henk

Hij heeft geen aangifte gedaan. “Toevallig ken ik iemand die bij de recherche zit. Die heeft gezegd: weet je, je kan het wel doen maar je weet er zelf ook niet zoveel van.” Volgens Henk gebeurt het vaker dan in de media of door de politie bekend wordt gemaakt.

“Ik ken ook mensen die hetzelfde is overkomen. Ze moesten niet naar het ziekenhuis, maar wisten achteraf niet meer wat er is gebeurd.”

(*)Voor dit artikel is gesproken met meerdere bronnen wiens volledige namen bekend zijn bij de redactie. Zij willen vooral vanwege schaamte en uit veiligheidsoverwegingen niet met hun (volledige) naam vermeld worden.