Curvin (39) moest direct nadat hij zijn baan verloor meedoen aan een gemeentelijk reintegratieproject. Foto: Pieter Hofmann.
TILBURG – Voor het eerst hebben slachtoffers van chroom-6 in het openbaar gesproken met Tilburgse gemeenteraadsleden over hun ervaringen. Wethouder Erik de Ridder noemt de verhalen ‘indringend’, maar de gemeente Tilburg geeft opnieuw niet toe. Ze willen eerst de onderzoeksresultaten afwachten.
Onder de slachtoffers zijn veel Antillianen. Curvin Mercera (39), afkomstig uit Curaçao, had zijn leven prima op orde toen dit jaar de brief kwam waarin stond dat hij mogelijk in aanraking was gekomen met chroom-6. Curvin: “Ik heb ooit twee maanden niet gewerkt, daarbuiten altijd. Ik moest meteen daar aan de slag.” Het zogeheten reïntegratieproject was eigenlijk bedoeld voor langdurig werklozen.
Werkomstandigheden
Shanon (33), ook uit Curaçao: “Ik dacht echt: moet ik híer werken? Het was klein, geen ventilatie. Je deed de deur maar open. Ik weet als schilder dat je persoonlijke beschermingsmaterialen moet dragen, maar die waren er niet. Ik deed maar een T-shirt voor mijn mond, dat was iets.”
In de raadzaal vat projectdeelneemster Natascha van de Put de werkomstandigheden samen: “Het stof zat zelfs op de broodjes en op de suikerklontjes. We aten en dronken stof.” Ze vraagt erkenning van de gemeente. Applaus golft van de publieke tribune.
Gezondheidsschade
Velen hebben gezondheidsklachten door blootstelling aan het kankerverwekkende chroom-6. Een van de projectdeelneemsters: “Ik was altijd kerngezond. Nu is het glazuur van mijn tanden, zit er stof in mijn longen, vocht in mijn benen en heb ik huidkanker.” Ze barst in tranen uit. Curvin en Shanon zwijgen over hun gezondheid, maar zijn bezorgd. “Ik leef in twijfel”, zegt Shanon.
Reacties
Curvin hoort de sprekers tevreden aan. “Dit is goed.” Hij wil gewoon weten waar hij qua gezondheid aan toe is, zegt hij. Een schadevergoeding komt misschien later wel, vindt ook Shanon.
De Ridder: “We weten niet precies wat de risico’s zijn die mensen hebben gelopen. En de werkomstandigheden hebben we ook niet scherp in beeld, de ervaringen die we vandaag gehoord hebben zijn ook niet allemaal hetzelfde. Ik wil net als iedereen de onderste steen boven maar daar kan ik niet op vooruitlopen.”
Volgens De Ridder erkent ook vakbond FNV dat soortgelijke situaties, zoals bij Defensie, niet volledig vergelijkbaar zijn.
Door Pieter Hofmann