COLUMN: Tien jaar na Mitch Henriquez

Dit jaar is het tien jaar geleden dat de Arubaan Mitch Henriquez stierf als gevolg van politiegeweld. Mitch Henriquez liep op 27 juni 2015 naar huis na een muziekfestival in het Haagse Zuiderhof. Hij had wat gedronken en was uitgelaten. Tegen de verzamelde agenten riep hij: “I gotta gun” en greep naar zijn broekband of naar zijn kruis. De verhalen daarover verschillen. Maar wat het ook was, hij heeft het met zijn leven moeten bekopen.

Vijf agenten kropen boven op hem, een hield hem in de nekklem (een arm om de nek waardoor de luchtpijp wordt afgesloten), een ander sloeg hem in het gezicht en smeerde mace in zijn ogen, en de anderen hielden hem vast en probeerden hem in de boeien te slaan. Mitch verloor het bewustzijn, werd in de politiewagen geduwd omdat de agenten niet op een ambulance wilden wachten. De volgende dag overleed hij in het ziekenhuis. Van de vijf agenten werden er twee veroordeeld. Een van hen werd vrijgesproken. De overgebleven agent kreeg een voorwaardelijke straf van zes maanden, met een proeftijd van een jaar.

Niemand werd vastgezet, niemand werd geschorst. De agenten konden weer vrolijk verder met het beschermen van de maatschappij. Hoe anders was het toen George Floyd vijf jaar later in Amerika op een zelfde manier door agenten werd vermoord. Dit keer was het geen nekklem, maar een knie boven op zijn strottenhoofd. De verantwoordelijke agent moest 22,5 jaar naar de gevangenis. Voor George Floyd werd een dienst gehouden en zelfs Joe Biden kwam de familie condoleren. Zij kregen 27 miljoen dollar aan smartengeld uitbetaald.

Ook in Nederland oordeelde de Hoge Raad dat er disproportioneel en dus onrechtmatig geweld was gebruikt. De agent die zes maanden voorwaardelijk had gekregen was namelijk in hoger beroep gegaan. Tegen die lichte straf van zes maanden voorwaardelijk was hij in beroep gegaan…… Ongetwijfeld waren toen de zaak voorkwam, de zes maanden allang voorbij. Hij protesteerde dus tegen de proeftijd van een jaar. Die vond hij ook al te gortig.

Wat men goed moet beseffen is dat wanneer je wit of blank bent in Caribisch Nederland, je in Nederland, gewoon zwart bent. En dat heeft grote consequenties. Wanneer een agent voor de rechtbank beweert (en dat deed hij) dat ze het wel met z’n vijven moesten opknappen, want hij had nog nooit zo’n sterke man meegemaakt….. dan gaan op dat moment allerlei onderhuidse, van generatie op generatie overgeërfde vooroordelen, meespelen. Een sterke zwarte man! Ja, daar is men dus ont-zet-tend bang voor. Veel banger dan voor een sterke witte man. En dan wordt het ineens een stuk begrijpelijker dat de agenten bang waren en zo heftig reageerden.

Dit heeft allemaal te maken met het 400 jaar oude collectieve archief, waar professor Gloria Wekker onderzoek naar deed. In dat collectieve archief zitten allerlei vooroordelen en racistische angst- en meerderwaardigheidsgevoelens opgeslagen. Daar zijn ook wetgevers mee besmet. Want dat zijn ook mensen. Niemand gaat vrijuit. Daarom moet je extra uitkijken als zwart mens in Nederland.

In de VS weet elke zwarte inwoner van ‘The Talk’, dat is het praatje dat elke nadenkende ouder met hun puberzoon moet houden. ‘Als je een politie-agent ziet, altijd je handen uit je zakken. Nooit je ‘hoody’ (capuchon) op. Zorg dat de agent zich geen moment bedreigd door je voelt. Het is een kwestie van leven of dood.’

De voorbeelden waarin het een onschuldige jongen zijn leven heeft gekost zijn talrijk. De agent die George Floyd vermoorde, werd in de gevangenis ook nog neergestoken. Hij overleefde het. George Floyd niet!