PHILIPSBURG – Tweeëntwintig uur per dag op cel, het niet hebben van een dagprogramma. De gevangenen van de Pointe Blanche-gevangenis zijn gefrustreerd. En dat is te merken aan de vele ernstige geweldsdelicten.
“Er is hier werkelijk niks te doen”, vertelt een man die er nu vastzit. “Er is geen dagprogramma’s, geen opleidingen. We kunnen niet sporten. Alles valt uit elkaar hier. We hebben wel een pooltafel, maar geen ballen. Er is niks anders te doen dan de hele dag naar de muur te staren.”
Tekst gaat verder onder de video:
Door Kim Hendriksen
Advocaat Sjamira Roseburg, die meerdere cliënten uit de gevangenis bijstaat, maakt zich ernstige zorgen over het mentale en psychische welzijn van haar cliënten. “Ik heb een cliënt die heel veel mentale klachten heeft en die niet de juiste zorg krijgt omdat Sint-Maarten dat simpelweg niet aanbiedt.”
De advocaat strijdt al lang tegen de slechte leefomstandigheden in de gevangenis. In 2020 stond zij de 37 gedetineerden bij, vertegenwoordigd door de Inmate Association, in de zaak tegen de regering om de leefomstandigheden in de gevangenis te verbeteren.
‘Het is daar binnen een tikkende tijdbom-advocaat Sjamira Roseburg
Roseburg: “Je kan mensen geen lange gevangenisstraf laten uitzitten van bijvoorbeeld tien jaar of meer, in een gevangenis zonder een degelijk gestructureerd dagprogramma. Ik hoor eigenlijk de laatste tijd steeds vaker wanneer ik mijn cliënten ga bezoeken dat ze het niet meer trekken. Ook collega’s signaleren hetzelfde bij hun cliënten. Het is daar binnen een tikkende tijdbom. En het is maar afwachten om te zien wat er gaat gebeuren”.
‘Gevangenen die lang vastzitten, moeten overgeplaatst worden naar Bonaire of Nederland’
“De landen binnen het Koninkrijk moeten elkaar ondersteunen. Er zou veel meer gebruik van elkaars faciliteiten gemaakt moeten worden”, vindt de advocaat. Zij zou het liefst zien dat cliënten die een langdurige straf moeten uitzitten of die mentale en/of psychische zorg nodig hebben naar Bonaire of Nederland overgeplaatst worden. Waar zij wel de juiste zorg kunnen krijgen want daar hebben ze recht op.
“De laatste ontwikkelingen zijn dat er mondjesmaat verschillende projecten weer opgepakt worden zoals een project voor jongeren die niet goed kunnen lezen en schrijven, dat ze dat binnen dat programma kunnen leren. Ook is het heel fijn dat het naaiatelier weer geopend is. Maar dit biedt maar plaats voor zes gedetineerden. Men werkt wel, maar men werkt niet hard genoeg.”
Maximale capaciteit
Nederland werd al eerder door het Europese Hof van de Mensenrechten op de vingers getikt vanwege de mensonterende omstandigheden in de Pointe Blanche-gevangenis. Maar tot op de dag van vandaag is de gevangenis nog steeds in gebruik en zitten bijna tachtig gevangenen daar hun straf uit. Daarmee is de gevangenis vol.
“Omdat de gevangenis vol zit, worden gedetineerden veel te lang vastgezet in bijvoorbeeld politiecellen. Maar politiecellen zijn niet gemaakt en bedoeld om mensen langdurig in op te sluiten. Ze mogen daar eigenlijk maximaal tien dagen vastgehouden worden, maar dit wordt structureel overschreden, dat kan echt niet”, zegt Roseburg.
Een jaar geleden heeft Nederland dertig miljoen euro beschikbaar gesteld voor de bouw van een nieuwe gevangenis. Maar hoe het nu staat met de bouw, dat blijft onduidelijk. Een reactie van de gevangenisdirectie dan het ministerie van justitie was voor deze publicatie nog niet beschikbaar.
Gevangenis en justitieketen onder vuurDe slechte staat van de gevangenis Pointe Blanche, het aanhoudende celtekort en gebrek aan tbs-mogelijkheden is al jaren een groot punt van zorg. Caribisch Netwerk maakte er de afgelopen jaren meerdere reportages over:
Gevangeniswezen op Sint-Maarten: ‘hier worden dagelijks mensenrechten geschonden’  Muren en wachtposten worden zijn nodig aan renovatie toe. – Archieffoto: Natasja Gibbs * Al jaren is de Pointe Blanche gevangenis afgekeurd, Caribisch Netwerk bezocht de gevangenis aan het begin van 2017, vlak erna moest de gevangenisdirecteur het veld ruimen: Gevangenis Sint-Maarten zo lek als een mandje * In het Caribische deel van het Koninkrijk is er geen mogelijkheid tot een (volledige) tbs-behandeling. Ook dit is in strijd met mensenrechten: Geen plek voor de tbs-patiënt op de eilanden: waar ligt de verantwoordelijkheid van Nederland? |
