‘Ik kan nog steeds niet geloven dat mijn werk in een museum hangt’

5 februari 2020 | Natasja Gibbs

SCHIEDAM – “Ik heb zo hard gewerkt en het is me gelukt”, lacht Sharelly Emanuelson (33) terwijl ze in de hal van het Stedelijk Museum Schiedam de tranen van haar wangen veegt. Emanuelson is een van de vijf genomineerden voor de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs. Haar werk hangt daarom in het museum.

Langs twee zwarte gordijnen stap je op de eerste verdieping van het Stedelijk Museum Schiedam de expositie ‘En Mi Pais’ van Emanuelson binnen. Op witte kanten stoffen heeft de kunstenaar kleurrijke beelden van Aruba geprojecteerd.

Doordat de stoffen op hangende tafelbladen zijn gedrapeerd lijkt de hele installatie in de donkere ruimte te zweven en straalt daarmee iets mystieks uit. Een bezoeker glimlacht als er door de speakers Papiaments klinkt, de taal van de eilanden. “Het klinkt als een ver land.”

Tekst gaat verder onder de video

Video door Rinkie Bartels

Met een tas vol stofjes loopt Emanuelson bibberend door het Stedelijk Museum van Schiedam. “Ik zal nooit wennen aan die kou”, vertelt de goedlachse kunstenaar. Om de expositie op te bouwen is ze helemaal vanuit Curaçao naar Schiedam gekomen. Op Curaçao heeft ze de stichting Uniarte opgericht, waarmee ze kunstenaars uit het Caribisch gebied ondersteunt.

Nederland is echter geen onbekend terrein voor Emanuelson. Ze studeerde aan de kunstacademie in Den Haag en deed eind vorig jaar, op uitnodiging van de Thami Mnyele Foundation, mee aan een ‘artists in residence programma’ in Amsterdam. “Ik was daar toen ik hoorde dat ik genomineerd was voor deze prijs.”

Koloniale blik op de eilanden
Door haar ervaringen en leven in beide delen van het Nederlands Koninkrijk merkt Emanuelson dat er gebrek aan kennis over de eilanden bestaat aan beide kanten van de oceaan. “Tijdens mijn onderzoek zag ik dat de verhalen die ooit door de media zijn verteld vanuit de Antillen naar Nederland vooral vanuit het Nederlands perspectief zijn verteld.”

“Als je bijvoorbeeld naar het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid gaat dan zie je in de oude polygoon-journaals nog de koloniale blik op de eilanden. Inmiddels weten we dat dat perspectief niet correct is, maar die verhalen vormen wel de basis en bepalen nog steeds de Nederlandse kijk op de eilanden.”

‘Wij hebben ook een verhaal’
De titel van haar expositie ‘En Mi Pais’ verwijst naar de Spaanstalige immigranten op de eilanden die vaak verhalen over hun land van herkomst beginnen met de zin ‘en mi pais’ (in mijn land). “In zekere zin zijn wij in Nederland ook migranten en hebben wij ook een verhaal te vertellen over onze eilanden. De vraag is alleen wat weten we van onszelf? ”

Om die reden gebruikt Emanuelson in haar expositie verhalen van reisgidsen. “Zij zijn een begrip op onze eilanden en vormen een goed middel om in een snel tempo iets meer te leren over de eilanden. Maar ook dan nog merk je dat iedereen een eigen verhaal heeft en een eigen realiteit. Daarom is het ‘en mi pais’.

Bekendmaking winnaar
In maart wordt de winnaar bekendgemaakt van de prijs, die bestaat uit een bedrag van 10 duizend euro en een boekpublicatie eveneens ter waarde van 10 duizend euro. Maar wat betreft Emanuelson is het belangrijkste doel voor een groot deel al bereikt: ‘haar verhaal over haar eilanden delen met een breder publiek’.