HILVERSUM- Hoe wordt er op de eilanden over homoseksualiteit gedacht? De Curaçaose promovendus Julian Isenia doet de komende vier jaar een wetenschappelijk onderzoek. Met als eindresultaat een ‘culturele database’.
Over homoseksualiteit op de eilanden wordt vaker openlijk gesproken en homoseksuelen zijn zichtbaarder op de eilanden, merkt Isenia. Maar wie echt meer wil weten over homoseksualiteit vanuit de lokale cultuur, krijgt het moeilijk. “Er is van alles onderzocht op de eilanden, maar er is nog nooit onderzocht hoe mensen daar over seksualiteit denken. En belangrijker: hoe ze dat beleven.”
Er heersen vooral stereotypen, zegt Isenia. “Bijvoorbeeld in komedia’s (theater), waarin een homoseksueel als de hysterische en grappige relnicht voorkomt.” Het cultureel leven en de culturele positie van de verschillende groepen homoseksuelen worden nu in kaart gebracht. Hoe zag dat eruit, vroeger en nu? En hoe ontwikkelt de emancipatie zich op de eilanden?
Machowerelden
Isenia praat onder andere met religieuze leiders, politici, scholieren en kunstenaars. Hij gaat op pad, onderzoekt de tambú-wereld en hij gaat langs snackbars. “Ik ga me begeven in de verschillende machowerelden op de eilanden. Met de vraag, of homoseksuelen zich daar begeven. En dan op welke manier?”
De promovendus gaat terug naar Curaçao om op zoek te gaan naar de tot nu toe verborgen verhalen. “Veel van de geschiedenis gaat langzaam aan verloren, want het is simpelweg niet gedocumenteerd. Dat ben ik nu aan het doen, met behulp van crowdsourcing”, vertelt Isenia. “Ik hoop dat ik mensen zo kan bereiken en zij mij hun verhalen en ervaringen vertellen.”
Wat hebben we hieraan?
“Ik denk dat dit onderzoek een grote bijdrage levert aan de discussies over en acceptatie van homoseksuelen op Bonaire en Curaçao. Het kan tot oplossingen leiden vanuit onze eigen cultuur, in plaats vanuit Nederlandse denkbeelden”, aldus Isenia. “En als er meer sociaal en historisch besef is, kun je daardoor ook beter beleid maken.”
Archief
Uiteindelijk is het de bedoeling dat Isenia naast zijn proefschrift met een digitaal archief komt van wat er gevonden wordt aan literatuur, kunstwerken en videofragmenten. “Dit is de basis en die is er dus nog niet. Het is belangrijk dat er nu een database komt voor andere toekomstige onderzoeken. Maar ook voor iedereen die homoseksualiteit vanuit de eigen cultuur wil begrijpen.”
