Foto: Pieter Hofmann

Na Saba en Sint-Eustatius, kunnen nu ook kinderen op Bonaire de kindertelefoon Guana Chat 918 bellen. Soms bellen ze over ‘serieuze’ problemen, maar het zijn tot nu toe vooral leuke gesprekken. “Ook kinderen die grapjes uithalen nemen wij erg serieus.” 

Om de anonimiteit te kunnen garanderen in zulke kleine gemeenschappen, praten alle kinderen van de Caribische gemeenten met een vrijwilliger uit Aruba. In de eerste tien dagen werd de gratis telefoonlijn 21 keer gebeld. Voor Bonaire is dat ‘heel veel’, vertelt James Sneek, directeur van de kindertelefoon Aruba.

De meeste gesprekken tot nu toe zijn gecategoriseerd als ‘babbelaars’. Veel kinderen zijn benieuwd hoe de kindertelefoon werkt. “Het zijn vaak ook heel leuke gesprekken”, vertelt Sneek. “Allemaal tussen de 5 en 10 minuten, wat heel positief is. De jongste beller was 7 jaar.”

Er zaten ook ‘een paar serieuze’ gesprekken tussen. “Dat ging bijvoorbeeld over relaties, thuissituaties en seksualiteit.” De kindertelefoon denkt de komende maanden een duidelijker beeld te kunnen krijgen van wat er speelt op Bonaire. Hun vermoeden is dat vooral (digitale) pesterijen en problemen tussen ouders veel voorkomen.

Grapjassen
Kinderen bellen ook om grapjes uit te halen. “Die nemen wij ook erg serieus”, zegt Sneek. “Net als stille contacten. Vaak is er dan een probleem, maar vertrouwt het kind de kindertelefoon nog niet. Ze willen eerst kijken of het wel anoniem is en of ze niet worden teruggebeld. Vertrouwen is niet makkelijk te winnen, maar anonimiteit werkt.”

Tips voor eten & vragen over lhbtq
De afgelopen periode bezocht de kindertelefoon verschillende scholen op Bonaire. “Ze waren heel geïnteresseerd”, vertelt preventiemedewerker Suitberta Romero vanuit Sentro Akseso. “Hebben grote mensen ook zo een hulplijn? Kan ik ook vragen wat voor eten ik kan maken als mama er niet is? Kan ik ook bellen over lhbtq? Waren bijvoorbeeld enkele van de vragen.”

‘Praten over emotie heel belangrijk’

“Het is belangrijk dat we kinderen in de Cariben leren dat we normaal kunnen praten over onze gevoelens. Dat kunnen bijvoorbeeld ook blije gevoelens zijn. Dat iemand jarig is of een goed cijfer heeft gekregen”, zegt Sneek.

“Personen die voor problemen rondom hun mentale gezondheid geen hulp zoeken, zijn voornamelijk mannen”, aldus Sneek. “Zeker in de Cariben, waar mannen werd geleerd dat mannen niet huilen en het zwak is om hulp te zoeken. Door de kindertelefoon leren kinderen dat dat niet klopt. Dat je voor alles kunt bellen en elke emotie mag voelen.”

“Kijkend naar mijn eigen opvoeding zijn er flink momenten geweest dat ik niet lekker in mijn vel zat en niet wist bij wie ik daarmee terecht kon”, vertelt Romero. “Nu weten kinderen dat er altijd een luisterend oor is, speciaal voor hen.”

Zitten ouders hierop te wachten?
In eerdere straatinterviews van Caribisch Netwerk reageerden mensen positief op de kindertelefoon. Al vroegen jongeren zich wel af in hoeverre ouders erop zaten te wachten. “Het is niet gewoon dat een Bonairiaans kind met iemand anders over problemen thuis praat”, was een van de reacties.

“Ouders moeten weten dat de kindertelefoon een bondgenoot is van de ouders”, zegt Sneek. “De telefoontjes die we van ouders kregen waren positief. Maar het is niet gebruikelijk dat Caribische kinderen bellen om te vertellen wat er thuis gebeurt; praten over problemen.”

Kijk voor meer informatie op www.guanachat918.com