WILLEMSTAD – Gepensioneerde werknemers van het Sint Elisabeth Hospitaal zijn een handtekeningenactie begonnen voor uitbetaling van achterstallig pensioen. “Het gaat om 20.4 miljoen gulden”, zegt Felix Pinedo, initiatiefnemer van actiegroep ‘Commissie van Zes’.
door Roelie van Beek
Het merendeel van de ongeveer 1.100 rechthebbenden wacht al meerdere jaren op compensatie van de pensioenuitkering. Enkele gepensioneerden zijn inmiddels overleden. Voor Pinedo is, na acht jaar wachten, de maat vol. “Dat geld komt ons toe, het is gedurende jaren onterecht op onze salarissen ingehouden. Ondanks gesprekken, brieven en aanmaningen komt het Sehos maar niet over de brug.”
Het ziekenhuis houdt nog steeds teveel in op het salaris van werknemers, aldus de Commissie van Zes, die alle personeelsleden oproept om hun handtekening te zetten. Tal van verpleegkundigen hebben vandaag gehoor gegeven aan de oproep. De meesten wlllen niet gefilmd worden. “Wij zijn bang onze baan te verliezen”, zo legt één van hen uit.
Geen financiële controle
Op de vraag waarom voor een handtekeningenactie is gekozen, antwoordt Pinedo: “Als gepensioneerden kunnen wij niet staken.” Mirrles Sparen, lid van de Commissie van Zes, haalt samen met hem handtekeningen op. “Wij zullen de lijst aan de directie van het ziekenhuis aanbieden, en er namens de ondertekenaars op aandringen dat zij hun geld terugkrijgen.”
Gepensioneerde van het ziekenhuis zet een handtekening – foto: Roelie van Beek
De actiegroep geniet niet alleen de steun van de Vereniging van Gepensioneerden van het Sint Elisabeth Hospitaal, maar ook van de zorgvakbond CBV (Curaçaose Bond van Werknemers in Verplegende en Verzorgende Instellingen). Pinedo is oud-bestuurslid van de zorgbond en goed ingevoerd in het arbeidsrecht en de geschiedenis van het ziekenhuis. |
“In het verleden sprong, na een harde stakingsactie van de CBV, de Maduro & Curiel’s Bank bij met een lening van 10 miljoen gulden. De bank stelde als voorwaarde dat een commissie, bestaande uit wijlen Lionel Capriles, Charles Gomes Casseres, Daphne Kibbelaar en mijn persoon het financiële beleid van het ziekenhuis zou controleren. Er is maar één vergadering belegd. Voor de rest is er niets van gekomen doordat het bestuur van het Sehos, toen de buit eenmaal binnen was, de zaak torpedeerde.”
‘In feite kun je spreken van diefstal’
Pinedo bleef de Raad van Bestuur van het ziekenhuis aanschrijven en aanspreken. “Telkens kreeg ik hetzelfde antwoord: We zijn er mee bezig.” Hij zwijgt even. Dan, boos: “In feite kun je spreken van diefstal. Het ziekenhuis betaalt exorbitante honoraria aan adviseurs, maar wil niet praten over de schulden aan rechthebbende personeelsleden en gepensioneerden.”
De medewerkers die vandaag hun handtekening zetten, beamen dit. “Ze moeten ons salaris goed berekenen. Daar hebben we recht op.”
