Thuis op Bonaire: migranten met een verhaal (3)
Steeds meer mensen vestigen zich op Bonaire: een uitdaging, maar ook een verrijking voor het eiland. Sommigen komen voor werk, anderen voor het weer, de rust, de liefde of een nieuw avontuur. Maar wat brengt hen hier écht? Hoe ervaren zij het leven op Bonaire? En wat hebben zij het eiland te bieden? In ‘Thuis op Bonaire’ krijgt de migrant een gezicht. Ik spreek met mensen die hier een nieuw thuis hebben gevonden over hun drijfveren, hun dromen en hun bijdrage aan de gemeenschap. Want je bent pas echt thuis op Bonaire wanneer je je verbindt met de mensen om je heen.
Robin Jayesuria (83) en Doris ‘Dodi’ Classen (62) nodigen mij uit bij hen thuis in de wijk Playa Pariba. Op het dakterras wapperen vier grote vlaggen: de Nederlandse, de Bonairiaanse, de Duitse en de Maleisische. Ten minste, wanneer ze op het eiland zijn. Robin en Dodi houden er een bijzondere leefstijl op na: ze roteren continu tussen hun verschillende ‘thuizen’. Om tijd met hun families door te brengen spenderen ze elk jaar een paar maanden in Maleisië, waar Robin vandaan komt, en Duitsland, Dodi’s geboorteland. Maar altijd keren ze weer terug naar Bonaire, het eiland waar ze elkaar leerden kennen.
Robin kwam in 1969 voor het eerst naar Bonaire om met zijn toenmalige vrouw te trouwen, een Bonairiaanse die hij in Nederland ontmoette tijdens zijn studie Tropische Agricultuur. Zij is inmiddels overleden. Dodi komt sinds 2008 op Bonaire. Pas later ontmoeten zij en Robin elkaar en het stel trouwt in 2020. Op het eerste oog hebben de twee weinig gemeen: naast het verschil in leeftijd en afkomst hebben ze ook totaal verschillende karakters. Robin is rustig en gereserveerd – wat dat betreft net een Bonairiaan – en Dodi is juist uitbundig en extravert. Maar ze delen één grote passie: pickleball. Samen brachten ze deze sport naar Bonaire, en met succes.
Dodi & Robin wijzen naar ‘hun’ vlaggen op de Singapore International Pickleball Exchange. Foto Robin Jayesuria en Doris Classen
Pickleball
Pickleball is een snelgroeiende racketsport die elementen van tennis, badminton en tafeltennis combineert. Waar in Nederland de andere relatief nieuwe racketsport padel flink in opkomst is, is in de Verenigde Staten pickleball ontzettend populair. Het wordt eveneens over een laag net gespeeld, maar op een vele malen kleiner veld dan tennis, met lichte paddles en een plastic bal met gaatjes. Dit maakt het een laagdrempelige sport die populair is bij alle leeftijden, vooral omdat het techniek en tactiek belangrijker maakt dan pure kracht. Robin bewijst dat je de sport ook op hogere leeftijd nog prima kunt beoefenen. Er lijkt zelfs een sterke relatie te zijn tussen pickleball en ‘healthy ageing’.
National Geographic-onderzoeker Dan Buettner bestudeert sinds het begin van deze eeuw verschillende ‘blue zones’: regio’s in de wereld waar mensen opvallend oud worden. De enige blue zone in de Verenigde Staten is Loma Linda in Californië, en pickleball blijkt hier een rol in te spelen. De sport helpt ouderen niet alleen om dagelijks in beweging te blijven, maar draagt ook bij aan sociale verbondenheid en zorgt voor zingeving en plezier. “Dankzij het relatief kleine speelveld is er meer interactie mogelijk tijdens het spelen, wat het een heel sociale sport maakt,” vertelt Dodi. Zij kan zich goed voorstellen hoe pickleball het welzijn en plezier van mensen in Linda Loma vergroot, want dat ervaren ze zelf namelijk ook.
Pickleballspelers tijdens een toernooi georganiseerd door de Pickleball Association Bonaire. Foto Deborah Bremmer
Pandemie
“We hebben eindelijk een sport gevonden die we samen kunnen spelen,” vertelt Dodi enthousiast. “Robin is altijd een sportman geweest en speelde fanatiek squash. Toen de Coronapandemie uitbrak, we zaten op dat moment in Maleisië, gingen alle squashhallen dicht. Omdat Robin niet stil kan zitten, is hij toen begonnen met pickleball – dat kan buiten!” In eerste instantie was het puur ter overbrugging van de pandemie, maar beiden waren ze zo enthousiast dat ze daarna niet meer konden stoppen. “Als je eenmaal begint is het behoorlijk verslavend,” vertelt Dodi. “Bovendien: dankzij pickleball ontmoeten we mensen van allerlei verschillende nationaliteiten, leeftijden, achtergronden die we anders nooit hadden ontmoet. Zo speelde ik in Maleisië met vrouwen die volledig gesluierd waren, terwijl ik in een kort rokje op de baan stond!”
Introductie op Bonaire
Toen ze weer naar Bonaire konden reizen, bracht Robin een hele koffer vol pickleballspullen mee. “Het leuke aan pickleball is dat het – in tegenstelling tot andere racketsporten – heel betaalbaar is en vrijwel overal gespeeld kan worden,” vertelt Robin. “Zo lang je maar een gladde, harde ondergrond hebt. Lijnen kun je zelf plaatsen en de netten zijn opvouwbaar. Op één tennisbaan passen zelfs vier pickleballvelden: efficiënt gebruik van de ruimte dus!” Dit maakt het een geschikte sport voor Bonaire, waar veel mensen kampen met overgewicht, maar niet iedereen het geld heeft voor een duur sportabonnement. “Pickleball is een stuk goedkoper dan andere racketsporten, en eveneens een goede ‘full body workout’,” aldus Dodi.
Zij en Robin hebben zich daarom intensief ingezet om mensen op het eiland enthousiast te krijgen voor de sport. Dankzij Robin, die in 2020 is aangesteld als ‘World Ambassador’ door de International Federation of Pickleball, en activiteitenbegeleider Carlos Briceño, introduceerde Jong Bonaire de sport als naschoolse activiteit. Al snel waren ook volwassenen enthousiast om te spelen, en werden er vrij toegankelijke pickleballavonden georganiseerd. Ook is pickleball nu onderdeel van de jaarlijkse sportweek die wordt georganiseerd door Indebon.
Dodi en Robin met activiteitenbegeleider Carlos Briceño van Jong Bonaire. Foto Robin Jayesuria en Doris Classen
Blue destination én blue zone
Hun enthousiasme werkt aanstekelijk en de sport heeft een enorme groei doorgemaakt op Bonaire. Inmiddels is er een officiële Pickleball Association, die regelmatig toernooien organiseert en inmiddels z’n 75 leden telt – alle gastspelers niet meegerekend. Helaas zijn het nog vooral Amerikanen en Europese Nederlanders die de pickleballsessies weten te vinden. “Mijn droom is dat élke inwoner van Bonaire, en dan met name de vijftigplussers, vrouwen, en minder fitte mensen, de kans krijgen om een balletje te slaan,” vertelt Dodi. “Helaas zijn er momenteel te weinig banen beschikbaar op het eiland om de sport nog veel verder uit te breiden. Hopelijk zien de juiste mensen de voordelen van pickleball en komen er snel meer banen beschikbaar. Dit hoeven geen nieuwe banen te zijn. Er kunnen gemakkelijk banen worden gecreëerd bij de al bestaande sportfaciliteiten van buurtcentra,” suggereert Dodi. “Het zou toch mooi zijn als Bonaire niet alleen een ‘blue destination’, maar ook een blue zone wordt!”
