Sinds dit jaar staat Elesiër Angel (32) aan het roer van de Tourism Corporation Bonaire (TCB). Ze volgt haar voorganger Miles Mercera op als CEO van de organisatie. Dit is een positie waar ze haar leven lang naartoe heeft gewerkt en die ze nu met veel energie en toewijding vervult. Als jonge vrouw, geboren en getogen op Bonaire, is ze dankbaar dat ze dit voor haar eiland mag doen. “Het is een eer, ik krijg er nog steeds kippenvel van,” vertelt ze.
Angel groeit op op Bonaire en brengt haar studententijd door in Nederland. Ze begint met een MBO opleiding in toerisme en haalt uiteindelijk haar master ‘Tourism and Destination Management’ aan de Universiteit van Breda. Met een hele hoop kennis en ervaring in de toerismesector keert ze terug naar haar geboorte-eiland. Daar gaat ze meteen werken voor TCB, officieel als cruise- en projectcoördinator, maar in de praktijk doet ze van alles. “Ik deed onderzoek, analyseerde data, hield me bezig met de strategische kant van toerisme en het contact met de luchtvaartmaatschappijen. Eigenlijk was ik Miles’ rechterhand.”
Wanneer Mercera zijn vertrek aankondigt, komt er een mooie positie vrij. “Ik heb het even met mijn moeder overlegd, en besloot toen te solliciteren,” vertelt Angel. Hoewel ze een schat aan kennis en ervaring met zich meebrengt, neemt ze deze kans niet voor lief. “Ik ben trots dat ik het geworden ben, want er waren vast heel veel goede kandidaten.”
Angel met voorganger Miles Mercera. Foto Elesiër Angel
Inmiddels zit haar eerste maand in functie er op. Ik ben benieuwd hoe het de kersverse CEO is vergaan, maar vooral wat haar doelen en dromen voor het toerisme op Bonaire zijn. Angel ontvangt me in haar nette kantoor, waar de muziek aanstaat en een geurkaars brandt. Tussen de hectiek van het werk door, gaat ze even rustig zitten voor ons gesprek. De oproepen die continu binnenkomen op haar telefoon kunnen wel even wachten.
Je eerste maand als directeur zit erop. Hoe is het gegaan?
“Ik voel me positief! Natuurlijk voel ik de druk van de verantwoordelijkheid, maar ik doe het werk met een glimlach. Ik vind het mooi werk en neem het heel serieus. Aan de ene kant voelt het niet heel anders, want TCB is natuurlijk niet nieuw voor mij. Ik kende de collega’s al en de uitdagingen en kwaliteiten van de organisatie. Aan de andere kant zit ik nu in een heel andere rol, en het was een hele snelle switch.”
Wat is het grootste verschil met je vorige rol binnen TCB?
“Voorheen was ik vooral gefocust op mijn eigen taken en minder op de hoogte van waar collega’s mee bezig waren. Nu verdiep ik me in wat anderen doen en hoe ik ze daarbij kan ondersteunen.” Angel glimlacht als ze hierover vertelt. Hoewel haar nieuwe taak ook uitdagingen met zich meebrengt: “Nu ben ik degene die het overzicht moet houden en beslissingen moet nemen. Soms zijn dat moeilijke beslissingen, zoals het stopzetten van contracten of samenwerkingen. Dat zijn dingen die je liever niet doet, maar die soms wel nodig zijn in het belang van het bedrijf.”
Ook is het voor Angel even wennen dat ze nu meer op de voorgrond staat. “Ik ben altijd vooral achter de schermen actief geweest. Nu sta ik opeens voor camera’s en microfoons!”
Waarom wilde je deze functie graag vervullen en wat maakt dat jij er de geschikte persoon voor bent?
“Leuke vraag!” Angel laat de vraag bedachtzaam op zich inwerken en formuleert haar antwoord dan zorgvuldig. “Mijn passie is toerisme en mijn passie is mijn eiland. Ik haal veel voldoening uit dit werk. Ik ben jong, en ik ben leergierig. Ik heb praktische ervaring maar ik ken ook de theorie goed. Ik ben sterk met cijfers maar spreek ook vijf talen. Ik streef altijd naar het beste en wil altijd meer leren. Ik zit nooit stil, en als ik even stil zit is dat om te denken: hoe ga ik verder?”
Toen Angel aankondigde dat ze deze functie zou gaan vervullen, kon ze rekenen op veel positieve reacties uit de gemeenschap van Bonaire. “Het helpt dat ik hier ben geboren en getogen, en mijn familie ook. Ik ken het eiland, de mensen en de cultuur heel goed. Ik begon al op mijn twaalfde in de toerismesector en dit is het moment voor mij om mijn bijdrage te leveren.”
Hoewel ze het als een eer beschouwt dat ze dit werk mag doen, wil ze benadrukken dat het haar niet is komen aanwaaien. “Ik heb er kapot hard voor gewerkt. Soms zelfs te hard. Inmiddels ken ik mijn grenzen goed, want die heb ik zeker getest!” Nu weet ze beter hoe ze buiten de lange werkdagen tot rust kan komen. “Ik hou van lezen en dansen. Ook bezoek ik elke dag mijn oma en dan lezen we samen de krant.”
Tourism Corporation Bonaire. Foto Deborah Bremmer
De toerismesector op Bonaire groeit. Hoe zorg je ervoor dat de lokale gemeenschap zich betrokken blijft voelen?
“Dat ligt me nauw aan het hart. Community involvement is cruciaal. We moeten luisteren naar de stem van de gemeenschap en hen meenemen in beslissingen. Ook moeten we lokaal talent financieel ondersteunen. Er zijn zoveel Bonairianen met mooie ideeën, maar ze hebben vaak net dat duwtje in de rug nodig. Het lijkt mij mooi om toerismestudenten te begeleiden, zodat zij ook managers of CEOs kunnen worden.”
En hoe zorg je dat het eiland zijn authenticiteit behoudt?
“Authenticiteit behouden draait om balans tussen cultuur, natuur en het economische aspect. We moeten kritisch blijven kijken naar groei, maar ook beseffen dat groei nodig is voor de economie. We richten ons niet alleen op méér toeristen, maar op het aantrekken van de juiste toeristen – mensen die bereid zijn meer te besteden, die de waarde van Bonaire begrijpen en op een verantwoordelijke manier met ons eiland omgaan.”
Veel mensen maken zich zorgen over de groei van het toerisme. Hoe kijk jij daarnaar?
“Ik begrijp hun zorgen. Ik word er ook niet blij van als ik op Pink Beach onder een palmboom zit en er iemand voor me gaat zitten. Hoewel dit waarschijnlijk ook een stukje cultuur is: Nederlanders zijn gewend om hutje mutje te zitten op het strand van Scheveningen; hier is dat not done.”
“Maar, ter illustratie: vorig jaar groeide het toerisme van 170 duizend naar 180 duizend bezoekers. Dat klinkt veel, maar als je het uitrekent…” Angel pakt haar rekenmachine erbij. “Dat betekent zevenentwintig extra mensen per dag. Is dat zo extreem veel? Ons doel, gebaseerd op het Strategisch Masterplan 2017-2027, is om te groeien tot 200 duizend toeristen per jaar, maar vooral te groeien in kwaliteit. Bijna zestig procent van onze toeristen zijn return visitors. Zij komen elk jaar terug en kennen het eiland.”
Waarom is die groei toch belangrijk voor het eiland?
“Ten eerste natuurlijk om economische redenen, iedereen profiteert direct of indirect van het toerisme. Er zijn veel mensen op Bonaire die een betere levenskwaliteit verdienen. Bovendien moeten de faciliteiten op het eiland onderhouden of opgeknapt worden, daar is allemaal geld voor nodig. Ten tweede profiteert de lokale bevolking er ook van als er nieuwe vliegverbindingen bijkomen. We werken hard aan meer directe verbindingen met Latijns- Amerika. Als dat lukt hebben de bewoners van Bonaire meer toegankelijke en betaalbare vakantiebestemmingen om uit te kiezen.”
Wat hoop je bereikt te hebben als je termijn als CEO erop zit?
“Ik wil dat Bonaire beter verbonden is met Latijns-Amerika, dat TCB een duurzame financiële positie behoudt en dat we meer inspraak krijgen in beleidsbeslissingen. Ik wil dat Bonaire toerisme echt serieus gaat nemen en daar ook een passend budget voor vrijmaakt. En ik hoop dat ik heb kunnen bijdragen aan het vervullen van dromen van de lokale bevolking. In dit alles moeten we met de tijd meegaan, maar tegelijkertijd zo veel mogelijk de authenticiteit behouden.”
Tot slot, wat is jouw droom voor Bonaire?
“Dat Bonaire mooi en schoon blijft, en dat we nooit vergeten wat onze normen en waarden zijn. Dat we als gemeenschap lief voor elkaar blijven, ondanks onze verschillende meningen. We zijn mensen van de zee, van het land en van de zon – tera, solo i laman. We moeten de natuur beschermen en bewaren voor huidige en komende generaties, met respect voor onze voorouders. We zijn allemaal bezoekers op dit eiland, niemand is hier voor altijd. Laten we het een stukje beter achterlaten. Vandaar ook onze slogan: ‘It’s in our nature.’ Dat gaat niet alleen over de natuur op het eiland, maar ook over de natuur van de mensen.”
