De geïllustreerde voorkant van het rapport.
ORANJESTAD — Op Aruba zijn er nog geen vaste procedures als het gaat om de bestrijding van mensenhandel. Dit staat in een recent uitgebrachte rapport van International Organization for Migration (IOM).
Ondanks dat Aruba grote vooruitgang heeft geboekt in de strijd tegen mensenhandel, spreekt het rapport van een gebrek aan structuur bij de autoriteiten als het gaat om het aanpakken van zaken en de behandeling van slachtoffers. Wanneer een melding binnenkomt worden geen vaste processen gevolgd maar nog altijd ad hoc beslissingen gemaakt.
Fulltime coördinator
Het rapport, gemaakt door de Arubaanse criminologe Letizia Maduro, heeft als hoofdaanbeveling dat de positie van nationaal coördinator van de taskforce mensenhandel – in ieder geval voor een periode – een fulltime aanstelling wordt. Op dit moment is dat niet het geval, waardoor bijvoorbeeld geen trainingen meer worden gegeven aan overheidsdiensten op gebied van herkenning van tekenen van mensenhandel.
Momenteel is de coördinator een part time positie die wordt vervuld door Jeanette Richardson-Baars, die tevens fulltime directeur van de politieschool is. Volgens de aanbevelingen van het IOM-rapport moet de coördinator in een eerste periode zich volledig kunnen toeleggen op het formuleren en opzetten van vaste processen van verwerking van informatie, vervolging en opvang van slachtoffers.
‘Animeermeisjes’
Verder geeft IOM als aanbeveling dat er nieuw beleid moet worden geformuleerd op gebied van prostitutie en escortdiensten. Op dit moment worden bars met prostituees omschreven als ‘koffiehuizen’ en de prostituees zelf als ‘animeermeisjes’. Voor de prostituees is er op gebied van gezondheidscontrole al een goedwerkend raamwerk waarbij ze wekelijks worden gecheckt. Op escortdiensten is er echter totaal geen controle.
Migranten die op Aruba komen werken moeten beter zichtbaar worden en blijven voor overheidsdiensten. Vaak verdwijnen ze uit zicht nadat ze zijn ingeschreven. Ten slotte moet er meer financiële ondersteuning en mankracht gaan naar de taskforce.
‘Geen exacte cijfers’
Justitie op Aruba doet pas sinds 2006 gericht aan bestrijding van mensenhandel. Op het eiland is er vooral sprake van mensenhandel op gebied van werknemers. Vooral Chinezen en Indiërs worden naar het eiland gebracht om in supermarkten en bij juweliers te werken voor weinig loon en onder erbarmelijke leefomstandigheden. Het aantal meldingen en daaruit vloeiende vervolgingen is echter erg laag. Richardson-Baars verklaarde in mei dat er nog geen exacte cijfers over mensenhandel op Aruba zijn, voornamelijk over de seksindustrie. Het rapport van IOM zou daar uitkomst in bieden, verklaarde zij toen.
In juni verscheen het ‘Trafficking in Persons’ (TIP) rapport van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken over Aruba waarin het eiland werd aangewezen als bron en bestemming voor vrouwen en mannen die worden onderworpen aan vrouwenhandel en dwangarbeid. Aruba kreeg een zogeheten TIER 2 notering van TIP, die overigens juist lof had voor de taskforce, terwijl de regering kritiek kreeg voor het lage aantal nieuwe onderzoeken die werden gestart tegen mensenhandel.
Door Ariën Rasmijn