Anthony Godett: ‘Curaçao kent haar eigen helden niet, onderwijs faalt’

18 april 2023 | Dulce Koopman

Een simpele vraag: wie zijn de Curaçaose helden? Op het eiland komt daar steeds moeilijk antwoord op, merkt oud-politicus Anthony Godett. “Als mijn vader nog leefde, dan was hij razend over ons gebrek aan kennis.”

‘Noem drie helden van Curaçao’, vraagt de presentatrice aan de kandidaten die meedoen met de jaarlijkse Koningin Carnaval-verkiezing. Daar staat ze dan, live op tv en tegenover een groot publiek, hardop na te denken. Ze kan geen één held benoemen.

Zou het de zenuwen zijn? De presentatrice helpt haar, ze fluistert: ‘Papa Godett, Tula..’ Vervolgens vraagt ze aan de kandidaat wat Tula voor Curaçao heeft betekend. Ook daar komt moeilijk een antwoord op.

Het zorgt voor ophef op sociale media: dit zou het zoveelste pijnlijk bewijs zijn dat het onderwijs op het eiland gefaald heeft. Die conclusie deelt Godett al langer, vertelt hij.

“Ik merk vrijwel dagelijks dat jongeren én volwassenen weinig weten over onze geschiedenis. Op mijn Facebook post ik regelmatig quiz-vragen. Laatst wisten weinig mensen welke van de vier bruggen naar prinses Amalia en koningin Wilhelmina vernoemd zijn. Een simpele vraag.”

Een ander voorbeeld. Twee belangrijke jaartallen zeggen voor veel mensen ‘niets’, ziet hij. “1863, het jaar waarin de slavernij werd afgeschaft. 1922, het jaar waarin Felix Chacuto de eerste grote staking bij de haven heeft geleid.”

Woensdag is de sterfdag van zijn vader Wilson Papa Godett. Onder leiding van deze vakbondsleider, werd een van de belangrijkste stakingen ooit op het eiland gehouden. ‘Trinta di Mei’ is een keerpunt in de Curaçaose geschiedenis als het gaat om de emancipatie van de zwarte bevolking, zeggen historici.

Maar de vraag is wat de jongeren van nu hierover kunnen vertellen. Het valt Anthony Godett namelijk op dat scholen op Curaçao zich nog steeds focussen op de Europese geschiedenis.

“Toen mijn vader nog leefde, was hij razend dat wij mensen aanbidden die niets voor het eiland hebben betekend. Nog steeds benoemen we amper de mensen die wél veel hebben gedaan voor onze emancipatie.”

Over verzetsheld Tula werd ook jarenlang negatief gesproken op het eiland, door onder andere gebrek aan kennis. “Over Papa Godett is ook weinig geschreven. Wat beschikbaar is, is vaak negatief: dat hij Curaçao in de fik heeft gestoken, dat hij ongeschoold was en een racist was. Allemaal niet waar.”

“Hij voerde een strijd tegen misbruik van mensen; het maakte hem niet uit van waar je komt, wat voor religie je hebt of welke huidskleur je hebt. Hij kwam voor je op!”

De herdenkingsdag 30 di Mei is over een maand. “Voor veel jongeren betekent het niets.”

Maar de jongeren of volwassenen beschuldigen over hun gebrek aan historische kennis, wil hij niet doen. “Armoede is hier een groot probleem. Wie honger lijdt, is niet geïnteresseerd in de geschiedenis.”

Wel geeft hij de schuld aan de onderwijsministers. “De ministers komen en gaan. Ze hebben allemaal lesmateriaal beloofd, zodat docenten onze jongeren kunnen onderwijzen over onze mensen en cultuur. Ons onderwijs heeft gefaald.”

Wie door wil hebben hoe Curaçao omgaat met haar belangrijkste historische figuren, zou gewoon eens op straat moeten rondkijken, zegt Godett. Verschillende pleinen die een eerbetoon zouden moeten zijn aan de helden, zijn ‘aan het vergaan’.

“Er zijn verschillende straatnaamborden die kapot zijn. In 2020 besloot de overheid die van mijn vader eraf te halen, zogenaamd om het te repareren. Tot op de dag van vandaag staat het er niet.”

“Onze overheid geeft maar incidenteel aandacht aan belangrijke gebeurtenissen in onze geschiedenis, via persberichten. Politici praten het hele jaar door over nation building, maar er gebeurt niks structureels. Misschien moeten we ook maar een quiz organiseren voor die politici.”