WILLEMSTAD – Híj valt op mannen, zíj op vrouwen. Jarett en Anouck Sprock zijn broer en zus en nu allebei zo’n twintig jaar uit de kast. Samen met Jaretts vriend Nico organiseren ze via PinkCuraçao toeristische uitjes voor LGBT’ers. Anouck: “Er is veel verbeterd op het gebied van homorechten, maar het kan nóg beter.”
Jarett en Anouck wisten al vroeg dat ze niet op het andere geslacht vielen. Toch vertelden ze dat niet aan de buitenwereld. “Het was echt mijn eigen ding”, vertelt Anouck. “Er was weinig over bekend en er rustte toch ook wel een soort taboe op.”
Haar jongere broer Jarett kwam dan ook als eerste uit de kast, toen hij 23 was. “Ik had een gebroken hart. Van een man”, vertelt hij. “Huilend vertelde ik mijn moeder erover. Ze reageerde rustig en troostte me gewoon. Ik vond die reactie heel fijn.”
Jarett en Anouck Sprock. Foto: Eva Vloon
Hoge hakken en beha’s
Een paar jaar later raakte hij betrokken bij de organisatie van LGBT-feesten. “Ik denk dat die feesten hebben bijgedragen aan de acceptatie van homoseksualiteit. Iedereen kon daar zichzelf zijn”, vertelt hij. Voor Jarett betekent dat dat hij zich af en toe kan uitdossen als dragqueen. “Er zijn hier geen kostuumwinkels, dus moet ik mijn spulletjes kopen bij ‘gewone’ winkels. Maar of ik nou hakken in maat 45 of een beha wil: het winkelpersoneel helpt me net zo goed als andere klanten.”
Toch zijn er ook mensen die minder gecharmeerd zijn van Jaretts alterego. “Ik heb wel eens meegemaakt dat jongens me nariepen, omdat ze dachten dat ik een vrouw was. Voor de grap riep ik iets terug met mijn allermannelijkste stem. Toen gooide één van hen een steen naar me. Gelukkig kon hij voor geen meter mikken, dus ik werd niet geraakt”, lacht hij.
Niets verkeerd
Ook Anouck weet dat nog niet iedereen ruimdenkend is: “Ik was een keer met een vrouw in een restaurant en we zaten wat dichter bij elkaar, maar we waren niet aan het zoenen ofzo. Toch vroeg iemand van die zaak of we verder uit elkaar wilde gaan zitten.” Volgens haar kan je daar op twee manieren mee omgaan: je verontschuldigen of er tegenin gaan. Anouck kiest voor het tweede: “Het is belangrijk je te realiseren dat je niks verkeerd doet.”
Trouwen
Toch is volgens de broer en zus de acceptatie van de LGBT-groep op Curaçao de afgelopen jaren flink vooruit gegaan, omdat je het steeds vaker ziet in films of op internet. “Maar het kan nóg beter”, vindt Anouck. “Trouwen is bijvoorbeeld nog niet mogelijk. Curaçao mist iemand die zich hardmaakt voor dat recht. Als ik ooit wil trouwen, ga ik dat wel doen. Het zou toch prachtig zijn als het lukt?”
