Tien jaar lang zwierf Rutsel Chatlein op straat. De opvang (op de achtergrond) heeft daar verandering in gebracht -foto: Elisa Koek
WILLEMSTAD – De nachtopvang in Punda van Fundashon pa Maneho di Adikshon (FMA) is na vijftien jaar dicht. Chollers (zwervers) zijn overdag nog welkom, maar om 16.30 uur sluit de deur en staan ze weer op straat. “Dan gaan ze dwalen op straat en mensen bij café’s lastigvallen”, zegt Rutsel Chatlein die jaren op straat leefde en, naar eigen zeggen, dankzij de opvang weer ‘terug in het leven is’.
Meta Fahrenfort, General manager van FMA, is het met hem eens. Ze had de opvang liever opengehouden, maar het leerwerktraject werd stopgezet en de tien krachten die de nachtopvang trokken, waren van de een op de andere dag weg.
Luister naar een reportage van Elisa Koek
Rutsel is een bekende in Punda. Terwijl hij vanaf de bibliotheek naar de opvang van FMA daarachter loopt, groet hij om de paar meter iemand. De meesten die hij spreekt, hebben gescheurde kleding, vieze haren en een verwarde blik. Het zijn types waarom veel mensen een blokje om zouden lopen. “Ze zijn er nog niet”, vertelt Rutsel. “Maar dat komt wel. Ik was ook zo, maar ik en iedereen met wie ik toen bij FMA zit, is weer terug in het leven.”
Een ritme opbouwen
Tien jaar lang zwierf Rutsel op straat. Hij werd geschopt, geslagen, belachelijk gemaakt en deed alles om te kunnen roken. Vooral de nachten waren moeilijk: zonder goede slaapplek, dwaalde hij over straat en was overdag meer dood dan levend. De nachtopvang bracht daar verandering in. “Je moest voor 19.00 uur binnen zijn en dat waren we natuurlijk. We konden slapen en een normaal ritme opbouwen, er kwam structuur in mijn leven en ik had het roken niet meer nodig. Ik heb nu al twee jaar een eigen huis, maar lig nog steeds om 20.00 uur op een oor.”
Inbraak
De nachtopvang waar Rutsel zo lovend over spreekt, is gesloten. Daklozen kunnen overdag even bijkomen, maar ’s avonds houdt het op. Mari Jansen uit Scharloo heeft dit meteen gemerkt. “Drie inbraken de laatste twee maanden”, vertelt ze. Toch is ze niet bang. “Ze stelen alleen voedsel, daardoor weet ik dat het chollers zijn. Ik zet nu wat voor de deur in de hoop dat ik geen nieuw slot hoef te kopen.”
Niet negeren
Raygen Zuiverloon van Downtown Management Organization baalt van de sluiting. Hij zet zich al jaren in om Punda levendig en veilig te maken en dit helpt niet. “De binnenstad is een product waarmee geld te generen is. Elke stad kent vagebonden, maar daar moet een plek voor worden gecreëerd en die was er bij FMA.” Hij merkt niet dat de nachtbrakers de veiligheid verstoren, maar realiseert zich dat het vervelend kan zijn voor toeristen. “Bedelen is nooit leuk en daarom moeten deze mensen geholpen worden door programma’s. Dat gebeurt in elke grote stad. We kunnen hen niet vergeten en doen alsof dit probleem niet bestaat.”
Fahrenfort van FMA heeft de Curaçao Tourist Board benaderd om hulp en geprobeerd oplossingen te vinden met het ministerie van Sociale Zaken. Zonder resultaat. Het ministerie vindt dat mensen te weinig leren binnen de nachtopvang. Bovendien is er geen plek binnen FMA voor een verdere carrière. Dit houdt dus in dat de sluiting permanent is. “Ik vind het onbegrijpelijk, want de opvang is ontzettend belangrijk. Helaas kunnen we er niks aan doen. We kampen al met een veel te krap budget dus tien extra krachten kunnen we echt niet betalen.”
Door Elisa Koek