Oplossing kloof tussen ouder en leraar ligt bij beiden
Door ook positieve punten met ouders te delen, raken ouders meer geïnteresseerd in school. Foto Elisa Koek

Door ook positieve punten met ouders te delen, raken ouders meer geïnteresseerd in school – foto: Elisa Koek

WILLEMSTAD – “We hebben ouders gesproken die de naam van de leraar van hun kind niet wisten of geen idee hadden in welke klas het kind zat. Daar moest echt iets aan veranderen”, vertelt Zorinda Huisden-Curiel, directrice van het Sint Antonius College. De school is daarom begonnen met een nieuwe benadering om ouders naar school te krijgen.

Volgens Karin Hermans, kinderpsychiater bij ‘Yudoboyu’ ligt het probleem zeker niet alleen bij ouders, maar voor een groot deel bij leraren. “Veel leraren bellen ouders met klachten over hun kind, maar melden zelden positieve punten. Ouders worden deze gesprekken dan snel zat.”

Elisa Koek in gesprek met Karin Hermans

Boze docenten
Ilse Berkhout is al jaren niet naar ouderavonden geweest. Haar achtjarige zoon is dyslectisch, maar volgens haar dringt dit niet door op school. “Ik word gebeld als ik op werk ben door boze docenten. Ik heb geen tijd om dan keer op keer uit te leggen wat het probleem is.”

Hermans zegt dat dit bekende klachten zijn. “De uitleg en oplossing van ouders worden niet serieus genomen. Een docent heeft liever dat het kind wordt opgehaald van school. Maar dat lost het probleem niet op.” Omdat ouders geen vertrouwen hebben in de docenten, verliezen ze interesse in school. Hierdoor missen zij de helft van de dagelijkse activiteiten van een kind. “Een kind voelt zich dan ook vaak verwaarloosd en verliest zelfvertrouwen.”

Extra aandacht
Als voorbeeld noemt Hermans een elfjarige jongen die zij onder behandeling had. Jarenlang werd er gedacht dat hij stotterde en zorgde hij voor problemen in de klas. Tot er gekeken werd waarom hij stotterde: hij deed dit alleen als hij voor de klas moest voorlezen. “Toen bleek dat hij helemaal niet kon lezen en niemand heeft dit opgemerkt. Hij heeft altijd het gevoel gehad dat hij faalde en iets fout deed. Met wat extra verdieping en aandacht had dit voorkomen kunnen worden.”

Veel docenten hebben een overvolle klas. Voor extra zorg en aandacht voor een leerling, lijkt dan vaak geen tijd, maar toch denkt Hermans dat juist dát veel tijd kan besparen. “Een kind met gedragsproblemen beïnvloedt de hele klas. Door je te verdiepen in deze problematiek; door even wel extra aandacht te geven, kan een hele klas positief worden beïnvloed.”

Betweterig
Op het Sint Antonius College zitten allerlei kinderen, ook uit een thuissituatie die niet ideaal is. “Soms hebben ze niet gegeten of zijn hun ouders er niet”, vertelt Huisden-Curiel. Zulke situaties kunnen beschamend zijn voor ouders en juist dat maakt het moeilijk voor leerkrachten om contact te krijgen. Het was niet ongewoon als een rapport jaren niet werd opgehaald. Om dichter bij de ouders te komen, zijn de docenten naar zichzelf gaan kijken. “Misschien vinden ze ons autoritair of betweterig. Dit proberen we nu te veranderen door letterlijk de deuren openen.”

Via de ‘Parents University’, een programma met meerdere activiteiten waaraan ouders kunnen anticiperen, proberen ze ouders te betrekken bij school. Door vanuit de positieve aspecten van een kind uit te gaan, krijgt een bezoek aan school een meerwaarde. “Als er negatieve dingen zijn, brengen we naar voren dat we het gezamenlijk oplossen. We merken dat het werkt: ouders vinden het leuker om met school bezig te zijn. School wordt zo voor ouder en kind een veilige haven en dat is ons doel.”

Door Elisa Koek