Het terrein bij de Nieuwe Haven begint aardig vol te raken met opgestapelde zakken petflessen – foto: Anneke Polak
WILLEMSTAD – Zodra Timo Brouwer van recyclingbedrijf Green Force de recyclecontainer bij de supermarkt open doet, rollen de lege plastic flessen direct naar buiten. De bakken groen, blauw en doorzichtig plastic zitten overvol. Verzameld wordt er wel, maar gerecycled niet.
Tot grote frustratie van Brouwer, die vorige maand eindelijk de langverwachte versnipperaar uit China kreeg aangeleverd. De aanschaf ervan kostte hem zesduizend dollar. Een loze investering want de machine bleek geen honderd kilo plastic per uur te kunnen verwerken, maar slechts vijftien kilo.
“Als ik hem aanzet, zie ik mijn geld er in verdwijnen. Hij heeft in totaal maar tien uur gedraaid. De grotere machine kost twintigduizend dollar, plus drieduizend dollar aan vervoerskosten, invoerrechten en omzetbelasting. Dat geld heb ik niet, en de overheid doet niets. Als zij hun werk zouden doen, zou ik niet nodig zijn.”
Terrein raakt vol
De bergen verzameld plastic hopen zich ondertussen op. Brouwer brengt de volle zakken plastic van de recyclecontainer naar een stuk terrein bij het asfaltmeer aan de Nieuwe Haven. Daar staan de opgestapelde zakken al op het looppad, nog even en het terrein is vol. “Ik heb nog een opslag bij Veeris, waar nog eens dertigduizend kilo aan petflessen wacht om versnipperd te worden. Op een gegeven moment is alles vol en houdt het op.”
Lage olieprijs
Maar wie denkt dat deze ladingen plastic uiteindelijk bergen met goud zullen worden, komt bedrogen uit. Toen Brouwer in 2012 begon met het inzamelen van plastic leverde duizend kilo plastic nog vierhonderd dollar op. Inmiddels is die prijs gedaald naar honderd dollar. “Dat is zeventien cent per kilo, en dan praat ik over guldens. Daarvoor moet je zeventig flessen plastic hebben versnipperd. Van die zeventien cent moeten alle productiekosten betaald worden. De prijs van plastic is nauw verwand met de olieprijs. De prijs van gerecycled plastic gaat omlaag om te voorkomen dat er van olie niet nieuw plastic wordt gemaakt.”
Het is door die lage olieprijs momenteel een slechte business waardoor recyclebedrijven stoppen, en dat gaat ten koste van het milieu. “Ik ben nog een van de weinigen in de regio die plastic folie exporteert.”
Plastic folie
Komende week gaat er twintigduizend kilo samengeperst plastic folie naar Hongkong, ingezameld door importeurs want ook die doen mee met recyclen. Waar Brouwer in 2010, toen hij voorzichtig begon met zijn recycleplannen, maar zestig kilo aan aluminiumblikjes bij elkaar verzamelde, zit hij nu al op zo’n vierduizend kilo plastic flessen, folie, aluminiumblikjes en accu’s per maand. “Twee- tot drieduizend kilo folie, twaalf- tot veertienhonderd kilo plastic flessen en en vijfhonderd kilo aluminiumblikjes. Die blikjes verkoop ik aan metaalrecyclers op het eiland, want een machine om de blikjes te persen is te duur. Daarvoor zamelen te weinig mensen die blikjes in.”
Green Force heeft een part time kracht in dienst die het plastic folie samenperst. Brouwer zelf haalt de zakken plastic bij de verzamelpunten en importeurs op. Zes dagen in de week is hij bezig met verzamelen, al vreest hij dat het laatste stukje terrein snel vol zal staan. Geld levert het niet op. “Ik leg zelfs bij. Ik heb een beveiligingsbedrijf waar ik van kan leven, daarmee subsidieer ik Green Force. Inmiddels sta ik wel vijfentwintigduizend dollar in de min.”
Door Anneke Polak