Pinedo en Van Zuylen zeggen dat er geen lokale producties zijn aangemeld voor het filmfestival | Foto: Deya Mensche
WILLEMSTAD – De vierde editie van het Curaçao International Film Festival Rotterdam (CIFFR) wordt gehouden van 25 tot 29 maart 2015 in ‘The Cinema’s’. Het festival wil een brug slaan tussen de Cariben, Latijns Amerika en Europa, maar lokale filmproducties hebben weinig profijt van het platform dat het CIFFR zegt te bieden.
Het reguliere programma van het CIFFR selecteert nieuwe producties uit de regio en uit Latijns Amerika voor het festival. Ook worden er twee prijzen uitgereikt: de `Yellow Robin Award’ en ‘Short Movies, Big Stories’. Voor de Yellow Robin Award is nog nooit een lokale film genomineerd. Woordvoerders Percy Pinedo en Jacqueline van Zuylen zeggen daarover dat er nooit een lokale film is ingediend. Tot op heden is ‘E Leyenda di Buchi Fil’ de enige Curaçaose productie die ooit op het festival is vertoond.
Deya Mensche in gesprek met Pinedo en Van Zuylen
Op de vraag waarom ze niet meedoen aan het festival antwoorden de producenten van Curaçaose films dat de regels van het festival verwarrend en rigide zijn. Angela Roe die ‘Sombra di Koló’ heeft geproduceerd begrijpt de regels van het festival wel goed, maar vindt dat er jaarlijks zo weinig lokale producties zijn dat de festivalregels wel wat soepeler zouden mogen zijn. “Het zou geweldig zijn als er een platform was dat zich inleeft in de realiteit waarmee een lokale filmproducent wordt geconfronteerd”, verklaart ze.
German Gruber Jr., de producent van ‘E Leyenda di Buchi Fil‘ en ‘Sensei Redenshon’, vindt zijn films niet commercieel, omdat ze ambachtelijk vervaardigd zijn. Hij zegt dat de technische ontwikkelingen de kleine producent de mogelijkheden hebben gegeven om met kwaliteitsapparatuur toch een laag budget te kunnen hanteren. “Maar de lokale filmgemeenschap heeft nog steeds veel steun nodig”, legt hij uit.
Volgens Dolph van Stapele, producent van ‘Tula: The Revolt’ is de filmgemeenschap op Curaçao exponentieel gegroeid. Volgens hem is het probleem dat de lokale filmgemeenschap geen structuur heeft en geen overheidssubsidie ontvangt waardoor ze afhankelijk is van de private sector. Een cinematografisch fonds met een groep die dat kan besturen, zou welkom zijn. “In vijf jaar kan je een nieuwe generatie cineasten kweken, maar daar moet in geïnvesteerd worden” denkt Van Stapele. “Ik zou daar zelfs een rol in kunnen spelen en een gestructureerde industrie helpen maken.”
Volgens Segni Bernadina, directeur van Teater Luna Blou moeten scholen veel motivatie kweken om Small Movies, Big Stories in hun rooster op te nemen en zo de belangstelling onder de jongeren behouden. “Vergeleken met het eerste jaar waren er de volgende jaren minder jongeren die meededen aan de wedstrijd” merkt Roe op. Dit jaar heeft ‘Distansia’ gewonnen in de categorie fictie, ‘Press on Merelly’ in de categorie documentaires. ‘Fellow ft Ritmo Real – Hasi Manera Bo No Sa’ heeft gewonnen in de categorie videoclip.
Bernadina zegt dat Fundashon Bon Intenshon, via de CIFFR de gelegenheid heeft om de beschermheer van de plaatselijke films en kunsten te worden: “als je de mogelijkheid en de middelen hebt om echt een verschil te maken in de lokale filmgemeenschap moet je je niet inhouden, voegt Roe toe.
“Tot nu toe voorziet de CIFFR in een sociale behoefte, maar volgens mij moeten ze hun sociale doelstellingen nog bepalen”, denkt Gruber Jr.
Door Deya Mensche