Ook in 2014 geen aandacht voor verkeersveiligheid
Een van de bijna 12.000 verkeersongelukken per jaar op Curaçao | Foto: Bea Moedt

Een van de bijna 12.000 verkeersongelukken per jaar op Curaçao | Foto: Bea Moedt

WILLEMSTAD – Een week voor het eind van 2014 staat de teller van dodelijke verkeersslachtoffers op negentien. Wie langs Isla post 7 rijdt, ziet de teller die door de Vereniging Vereniging Veilig Verkeer Curaçao (VVVC) wordt bijgehouden.

In werkelijkheid zijn het er meer. Volgens voorzitter Rignald Cristina komt niet ieder dodelijk slachtoffer in de statistieken terecht. Het werkelijke aantal ligt dit jaar op 23. Vier slachtoffers vallen volgens Cristina buiten de definitie die de politie hanteert.

Zo wordt een Portugese vrouw die crasht met haar auto op oudejaarsavond niet meegeteld, omdat zij weken later pas overlijdt. Ook de 29-jarige Pedro Koeiman telt niet mee: hij verongelukt bij een straatrace op de Jan Noorduynweg, eind januari. Julian Jansen wordt op 9 februari onwel achter het stuur en botst tegen een muur. Hij telt ook niet mee. Datzelfde lot valt Francisca Amanda ten deel. Zij wordt in juni opzettelijk overreden op de kaminda José Antonia en valt daardoor buiten de cijfers.

Zelfde beeld
Zeventien slachtoffers zijn gevallen in de avond en de nacht. Er wordt niet gecontroleerd op alcohol, maar bij elf ongelukken is er een vermoeden dat alcoholgebruik een rol speelt. De Weg naar Westpunt vanaf de rotonde bij het WTC en de Schottegatweg staan strak bovenaan met veertien doden. Het zijn ook de wegen waar hard kan worden gereden. Vijf dodelijke slachtoffers zijn voetgangers. Veertien slachtoffers worden tijdens het ongeluk door of uit de auto geslingerd, omdat ze geen gordel dragen. Bij zeven ongelukken is vermoedelijk alcohol in het spel.

Het beeld dat deze cijfers laten zien, wijkt niet af van overzichten van eerdere jaren. Dat is ook wat de Algemene Rekenkamer (ARC) concludeert in haar studie naar Verkeersveiligheid, die begin 2014 werd gepubliceerd. Daarin wordt met een grote vinger gewezen naar de overheid die geen prioriteit geeft aan verkeersveiligheid. Een conclusie die Rignald Cristina al enkele jaren trekt.

Falen
De studie Verkeersveiligheid laat niet alleen zien dat de overheid beleidsmatig faalt in haar beleid om het verkeer veilig te maken, ook de andere partners in de keten doen maar wat. Zo is er geen enkele samenhang tussen verkeersonveiligheid en politiecontroles, aldus het ARC. Er geldt per agent een resultaatverplichting (minimum quotum voor uit te schrijven processen-verbaal), die met een geringe inspanning gerealiseerd kan worden. Volgens de ARC is er geen enkele motivatie voor een agent om bekeuringen uit te schrijven.

Het politiekorps houdt geen statistieken bij en de databank van CRS, de organisatie die in naam van de verzekeringsmaatschappijen verkeersongelukken afhandelt, is niet toegankelijk voor derden. Er is geen relatie tussen wegonderhoud en verkeersveiligheid; de meest onveilige weggedeeltes worden niet aangepakt.

Wetgeving
Er geldt op Curaçao ook geen kentekenaansprakelijkheid, zodat mensen die bijvoorbeeld door rood licht rijden geflitst en bekeurd kunnen worden. Overtreders kunnen nu altijd zeggen dat ze niet achter het stuur zaten. Invoering van nieuwe wetgeving zorgt er dan meteen voor dat een groot aantal verkeersdelicten overgeheveld kunnen worden van het strafrecht naar het bestuursrecht.

Het parlement vergaderde in 2014 twee keer over de verkeersveiligheid op het eiland. Daarbij wordt er bij de regering op aangedrongen om met een plan te komen voor een veiliger verkeer op het eiland. Volgens de verschillende regerings- en oppositiepartijen is er – een jaar later – nog niets gebeurd met de aanbevelingen van de ARC.  De studie van de ARC ligt in de lades van het ministerie van Justitie en Verkeer en Vervoer. Minister Earl Balborda van Verkeer heeft niet gereageerd op vragen over het rapport.

Door Dick Drayer