Minister Ted Richardson (r) met MP Romain Laville die hem benoemde in 2013 – foto Today / Hilbert Haar
PHILIPSBURG – Met het aanstaande vertrek van de zittende regering is afscheidsbeleid weer actueel geworden. Minister van Toerisme, Economische Zaken, Transport en Telecommunicatie Ted Richardson spant vooralsnog de kroon.
Richardson hief onlangs het moratorium op bus- en taxivergunningen op en liet in februari al het moratorium voor bars en restaurants vallen. Vorige week deed Richardson, die niet terugkeert in het nieuwe kabinet, er een schepje bovenop door het moratorium op casinovergunningen te schrappen. Tot grote woede van onder meer VVD-kamerlid André Bosman.
Snoepgoed
Het integriteitsrapport dat het New York bureau van PricewaterhouseCoopers produceerde op verzoek van gouverneur Eugène Holiday schets een onthutsend beeld van de wijze waarop de politiek in Sint Maarten omgaat met haar eigen vergunningenbeleid. De casino’s mogen het laatste voorbeeld hiervan zijn, in het verleden hebben verschillende ministers zich schuldig gemaakt aan het uitdelen van vergunningen als snoepgoed, niets aantrekken van vigerend beleid, wachtlijsten of ambtelijke adviezen, en door deze vergunningen vooral toe te kennen aan vrienden en familie.
Zo blijkt uit het PWC-rapport dat de voormalige ministers van Toerisme, Economische Zaken, Transport en Telecommunicatie Franklin Meyers en Romeo Pantophlet tussen mei 2012 – vlak na de val van het eerste Wescot-Williams kabinet – en mei 2013 – kort na de val van het tweede kabinet – maar liefst 161 taxivergunningen en 53 busvergunningen hebben uitgegeven. Richardson hief in februari het moratorium op bar- en restaurantvergunningen op “om ondernemerschap en economische groei te bevorderen.”
Voormalig Minister Franklin Meyers zou kunnen terugkeren in het nieuwe kabinet – foto Today / Milton Pieters
Volgens de PWC-onderzoekers krijgen departementen opdracht om beleid aan te passen en wordt hierover zelden een beleidsadvies gevraagd. Het rapport stelt dat ministers een zeer grote invloed hebben en dat ze dit gebruiken om beleid aan hun persoonlijke wensen aan te passen.
Vorige week kondigde Richardson aan dat er vier nieuwe casinovergunningen te vergeven zijn. Een daarvan komt terecht bij de havenbedrijven, en een bij het vliegveld.
De PWC-onderzoekers vonden geen enkele rechtvaardiging voor het aanpassen van het casinobeleid. Integendeel, een ambtenaar vertelde hen dat de nieuwe vergunningen alleen maar zouden leiden tot meer concurrentie voor de bestaande vijftien casino’s, terwijl een andere ambtenaar beweerde dat alle casino’s verliezen lijden. De casino’s staan naar schatting voor 20 miljoen gulden aan belastingen en vergoedingen in het rood bij de overheid.
Boos
Het VVD-kamerlid André Bosman heeft zich boos gemaakt over de casinovergunningen die de vertrekkende regering op de valreep wil uitdelen. Vooral de vergunning voor de havenbedrijven is Bosman in het verkeerde keelgat geschoten omdat deze overheidsbedrijven geen enkele opening van zaken geven over hun bedrijfsactiviteiten en financiële positie.
Dit alles schijnt de regering in Philipsburg niet te deren. Theo Heyliger’s Verenigde Volkspartij (UP) heeft in een reactie op het integriteitsrapport geroepen dat het geen enkele inmenging zal dulden in de manier waarop St. Maarten wordt bestuurd.
Gaming Control Board
Het is dan ook zeer de vraag wat er met de aanbevelingen uit het PWC-rapport en het al bijna vergeten rapport van de commissie-Wit gaat gebeuren, zodra de UP het voortouw neemt in de nieuwe regering op vrijdag. Een van de eenvoudigste aanbevelingen is de oprichting van een onafhankelijke Gaming Control Board die zou moeten toezien op het gokwezen. Er wordt al jaren gesproken over een dergelijk initiatief, maar opeenvolgende regeringen hebben deze toezichthouder nooit opgericht.
Door Hilbert Haar