WILLEMSTAD – “Je kunt kiezen óf meegaan en een drugstest doen óf je spullen pakken en direct het huis verlaten”, voor die keuze werd een 18-jarige Nederlandse studente vorige week door haar huisbaas, Curaçao Huisvesting, gesteld. Het meisje zegt ‘zich zo geïntimideerd te hebben gevoeld dat ze met een drugstest instemde, maar daar achteraf spijt van heeft.’
“Ik voel me gechanteerd en in mijn privacy aangetast. Bovendien baal ik ervan omdat ik nu, ondanks de negatieve uitslag van de test, als ‘het meisje dat een drugstest moest afnemen’ bekend sta”, vertelt de zichtbaar aangedane studente, die op Curaçao is voor vrijwilligerswerk. Dit meisje was niet de enige die door de huisbaas werd verdacht van drugsgebruik: twee 23-jarige huisgenoten werden ook voor de keuze gesteld, waarvan één de test ‘uit principiële overwegingen’ weigerde en zo op straat belandde met een huis- en straatverbod van de huisbaas.
Juridische vraagtekens bij maatregel
“Een stevige maatregel die ik nooit zou nemen, maar waarvan ik wel begrijp dat een huisbaas deze neemt”, reageert Maarten de Jong, directeur van Wereldstage Curaçao. Ook Olga Saleh-Kostrzewski, civiel- en strafrecht advocaat, zet haar vraagtekens bij deze maatregel en stelt dat ‘een verhuurder niet het recht heeft om de medewerking van de huurder aan een drugstest af te dwingen noch de huurovereenkomst te beëindigen zonder tussenkomst van de rechter of de Huurcommissie, ook niet als de test positief zou uitvallen.’
Huisbaas ziet geen andere optie
Emiel Gerdes, General Manager van Huisvesting Curaçao, zegt ‘dat de keuze voor deze maatregel inderdaad een gewaagde is, maar dat als de situatie zich weer zou voordoen hij precies dezelfde maatregel zou nemen omdat de veiligheid van de buurt, waar de aandeelhouders van Huisvesting nog meer woningen verhuren, voorop staat.’ “Drugsgebruik trekt dealers aan en die zorgen weer voor onrust in de buurt. Bovendien is het volgens ons juist een goed signaal naar de ouders dat we hun kinderen hier goed in de gaten houden”, aldus Gerdes. Dat de drie studenten ontkennen drugs te gebruiken en de testen negatief zijn uitgevallen maakt voor Huisvesting niets uit. “Het signaal is afgegeven en daar gaat het om.”
Studenten willen liever dialoog
Een meerderheid van de Nederlandse studenten in het huis zegt te begrijpen dat de huisbaas moet handhaven, maar dat een simpel gesprek ook voldoende was geweest. “We weten heus wel dat drugs verboden zijn op het eiland en iedereen houdt elkaar goed in de gaten. Dit had echt niet gehoeven.” Een bezorgde student vreest zelfs dat de kwestie zijn studentenhuis in een kwaad daglicht stelt. “Straks denken de mensen van mijn stageplek dat ik in een of ander drugshuis woon.”
Gebrek aan zelfstandigheid bij Nederlandse student
Volgens De Jong van Wereldstage valt het in de praktijk tegen met de onderlinge controle en is er vaak juist sprake van groepsdruk. “Zo’n tien jaar geleden woonde 75 procent van de studenten die hier naartoe kwam al in Nederland op kamers, nu is dat precies omgekeerd. Het merendeel komt rechtstreeks uit het ouderlijke huis met een groot gebrek aan zelfstandigheid in een omgeving waar de groepsdruk groot is. Bovendien worden we sinds twee jaar steeds vaker geconfronteerd met studenten die in Nederland al gewend waren party drugs te gebruiken en die gewoonte mee naar het eiland nemen, waar het verboden is, maar wel stukken goedkoper.”
“Als je op je stage onder invloed wordt betrapt krijg je een enkeltje terug naar Nederland dat vertellen we ze allemaal van te voren, maar het is toch nog een terugkerend probleem. Zo’n huisvestingsorganisatie moet dat met lede ogen aanzien en het is niet goed te praten, maar begrijpelijk dat ze dan naar zulke harde maatregelen grijpen”, aldus De Jong.
Oplossing niet op korte termijn in zicht
Criminologe Nelly Schotborgh, voorziet op korte termijn geen oplossing voor problemen met studenten op Curaçao. “Studenten worden hier niet gecontroleerd en gecorrigeerd door vrienden, familie of autoriteiten zoals ze in Nederland gewend zijn en de meesten zijn daarbij ook nog eens te jong om zichzelf te begrenzen. Aan de andere kant is het zo dat huisbazen als aasgieren op deze markt springen en studenten vaak hoge prijzen laten betalen voor slechte woonomstandigheden die volgens mij niet gebonden zijn aan een beleid voor ruimtelijke ordening. Tel daarbij de goedkope drugs en drank op en we hebben de ideale cocktail voor toestanden en excessen. Daar gaan zeker nog jaren overheen voordat die problemen opgelost zijn.”
Door: Natasja Gibbs