Adrianna kan niet zonder haar hoedjes. Foto Today / Hilbert Haar
PHILIPSBURG – Armoedebestrijding lijkt bij uitstek een onderwerp waarmee politieke partijen zich tijdens de campagne voor de verkiezingen op 29 augustus zouden kunnen onderscheiden. Maar net als in de afgelopen vier jaar blijft het stil over dit onderwerp.
Armoede is kennelijk geen sexy onderwerp. Het utiliteitsbedrijf Gebe heeft weliswaar een kortingsregeling aangekondigd voor senioren van 62 en ouder, en het ouderdomspensioen is verhoogd naar 1,000 gulden, maar verder is er geen enkele maatregel tot stand gekomen om het leven voor ouderen enigszins te vergemakkelijken. Volgens de recentelijk afgesloten huishoud survey telt St. Maarten nu 37,224 inwoners. Hiervan is 11.1 procent – ruim 4,100 – ouder dan 60 jaar.
Politici hebben de afgelopen vier jaar als het zo uitkwam herhaaldelijk geroepen dat kinderen hongerig naar school gaan en dat ouderen de eindjes niet aan elkaar kunnen knopen. Maar echte armoede, daar kunnen de dikbetaalde parlementariërs niet over meepraten. De 74-jarige Adrianna kan dat wel. Zij woont bij haar dochter en heeft geen recht op een ouderdomspensioen. Ook de bijstand gaat aan haar neus voorbij, omdat ze de Nederlandse nationaliteit niet heeft.
Veertig jaar geleden kwam Adrianna voor het eerst naar St. Maarten uit haar geboorteland Antigua om groenten en fruit te verkopen. Geen activiteit waarmee je een pensioen opbouwt. De trotse senior heeft vijf kinderen grootgebracht – een van hen heeft het tot dierenarts geschopt – maar alleen haar dochter kijkt naar haar om.
Hoedjes
Klagen doet ze niet: “Ik maak mezelf nuttig”, zegt Adrianna. Ze helpt in de keuken van het Come Centrum en voor haar kerk gaat ze op ziekenbezoek. Hoe ze zich verplaatst? “Ik loop veel, en als ik een lift krijg, zeg ik dank je wel.”
“Ik wil wel eens iets voor mezelf kopen,” bekent ze, “maar dan moet ik wachten tot ik geld van mijn dochter krijg.”
Haar stijlvolle hoedjes zijn niettemin haar trots. “Ik hou van hoedjes,” zegt ze, “ik kan niet zonder, want zonder hoed voel ik me leeg, dan ben ik niet gelukkig.”
Haar credo? “Als je niks goeds hebt te zeggen, houd dan je mond. Wat mij overkomt kan iedereen morgen overkomen.”
Politieke trucjes
Raymond Jessurun, voorzitter van de senioren en gepensioneerden vereniging SMSPA bezoekt de senioren in het Come Centrum regelmatig. Hij vertelt ze hoe politieke partijen hem hebben benaderd om mee te doen met de verkiezingen. “Dat zijn allemaal politieke trucjes,” zegt hij. “Ze willen mij op hun lijst zodat jullie voor hen gaan stemmen. De vorige keer is Dr. Lloyd Richardson voor jullie op de lijst gegaan. En wat heeft hij voor ons gedaan? Niets. Ik laat jullie niet alleen.”
6 Dollar per dag
Christine moet het doen met 6 dollar per dag. Foto Today / Hilbert Haar
Christine is een 64-jarige alleenstaande vrouw die het moet doen met een pensioentje van krap 1,000 gulden. Licht, water en kabeltelevisie slokken 600 gulden op. Daarna moet ze zien rond te komen van 6 dollar per dag.
“Ik heb diabetes en het dieet dat ik nodig heb is duurder dan ander eten,” zegt ze. Boodschappen doen gebeurt een keer per maand en dan geeft Christine tussen de 50 en 60 dollar uit aan yoghurt, leverworst, brood en Becel boter. “Koffie koop ik in een klein potje.” Voor kleding is Christine aangewezen op de tweedehandsmarkt in de stad.
Beter in Aruba
“In Aruba is alles beter geregeld,” zegt ze. “Senioren hebben een kaart die recht geeft op korting in winkels. In St. Maarten moet ik voor de bus betalen, maar in Aruba is vervoer voor senioren gratis.”
Door Hilbert Haar