De Pan-American Health Organization (PAHO) slaat opnieuw alarm over de muggenziekte chikungunya. In verschillende landen in Zuid- en Midden-Amerika zijn recente uitbraken gemeld, vooral in Venezuela, Brazilië en Colombia. In sommige gebieden stijgt het aantal besmettingen sneller dan in voorgaande jaren. De PAHO vraagt landen in de regio om zich beter voor te bereiden en extra maatregelen te nemen tegen de mug die het virus verspreidt. Curaçao en de omliggende eilanden worden gezien als kwetsbaar, omdat het chikungunya-virus eerder via reizigers de regio binnenkwam. Op Sint-Maarten wordt de bevolking inmiddels actief aangesproken op het opruimen van broedplaatsen.
“Er zijn op dit moment geen meldingen van chikungunya op Sint Maarten,” laat de afdeling Collective Prevention Services (CPS) weten. “Maar door de recente stijging van gevallen in de regio roepen we huishoudens en bedrijven op om meteen broedplaatsen te verwijderen. De Aedes-mug – ook wel bekend als de tijgermug – heeft maar een halve centimeter stilstaand water nodig om zich te verspreiden. Het weghalen van broedplaatsen blijft onze belangrijkste verdediging.”
‘We hebben geen gevallen op Curaçao’
Ook op Curaçao is het volgens de overheid nog rustig. Randell Rafaela, hoofd Technische Hygiënische Zorg (THZ) bij het Ministerie van Gezondheid (GMN), ziet op dit moment geen signalen dat het virus op het eiland aanwezig is. “We hebben op dit moment geen enkele melding van chikungunya of dengue,” zegt hij. “Er is geen aanwijzing dat het virus op Curaçao circuleert.”
Caroline Castendijk (68) kreeg elf jaar geleden te maken met de muggenziekte chikungunya. Haar nek verstijfde en bewegen deed plotseling pijn. “Mijn hele lijf zat vast,” zegt ze nu. “Ik wist meteen dat het chikungunya was.” Op Curaçao lag destijds een groot deel van de bevolking ziek thuis. Castendijk had de verhalen gehoord, maar ervoer nu zelf hoe heftig de ziekte kon toeslaan.
De klachten volgden elkaar snel op: koorts, opgezwollen klieren, ontstoken ogen en pijnlijke gewrichten. Omdraaien in bed kostte zoveel moeite dat slapen bijna niet meer ging. Twaalf jaar later gebruikt ze nog steeds ontstekingsremmers. “Mijn polsen blijven stijf en pijnlijk. Als ik even heb gezeten, kom ik moeilijk overeind. Ik dacht dat het na een paar weken voorbij zou zijn, maar dat is bij veel mensen niet zo.”
Reizigers
Volgens Rafaela van het ministerie van Gezondheid kan het virus wel op het eiland terechtkomen via reizigers uit landen als Venezuela, Colombia en Brazilië. “We vragen mensen die terugkomen en ziek worden om meteen naar de huisarts te gaan. Dan kunnen we direct testen en actie ondernemen.”
Als er zo’n melding binnenkomt, gaat het team van GMN dezelfde dag nog de wijk in om te controleren op broedplaatsen. “Wanneer dat nodig is, nemen we maatregelen,” zegt Rafaela. “We verwijderen stilstaand water en behandelen de omgeving om te voorkomen dat het virus zich verder kan verspreiden.”
Campagnes door het hele jaar
Rafaela vertelt dat er het hele jaar door voorlichting wordt gegeven op scholen, in supermarkten en in de wijken. Daarnaast loopt er een schoonmaakactie waarbij tuinen worden opgeruimd en plekken met stilstaand water worden aangepakt. Volgens hem ontstaan de meeste broedplaatsen rond woningen. Water dat achterblijft in plantenpotten, schotels of andere voorwerpen kan in korte tijd genoeg zijn voor de tijgermug om zich te verspreiden. Vooral na regenval is het belangrijk om de omgeving rond het huis goed te controleren.
Een herinnering aan 2014
Voor mensen als Castendijk blijft chikungunya niet bij een acute infectie. Het kan jaren invloed hebben op het dagelijks leven. De gedachte dat het virus opnieuw kan opduiken, maakt Castendijk bezorgd. “Het is gelukkig niet bij iedereen zo heftig als bij mij,” zegt ze. “Maar onderschat chikungunya niet. Je kunt er lang last van blijven houden.”
