Een vuilniszak op tafel en een paar handschoenen. Daarmee begon het tien jaar geleden, vertelt oprichter Maya Mathias. Kinderen leerden plastic scheiden door het zelf vast te houden, te ruiken en te zien hoeveel er lag. “Het was chaos in de klas, maar dat is waar het begon: onderzoekend leren.”
Wat begon als één les op de school van haar zoon, is inmiddels uitgegroeid tot een stichting die duizenden kinderen heeft bereikt – op Curaçao én op andere eilanden binnen het koninkrijk. Dit jaar viert Mathias het tienjarig bestaan van GreenKidz.
Foto’s Max van Aalst
De vonk ontstond bij de afvalberg
Tijdens een grote clean-up viel het haar toen negenjarige zoon op hoeveel troep er overal lag. “Hij zei: mam, hoe kán dit? Waarom doen mensen dit?” Mathias, schrijver en opleider, besloot toen lesmateriaal te ontwikkelen over milieu. Haar oorspronkelijke droom was een kindertijdschrift. “Maar daar zat niemand op te wachten, dus werd het een les over plastic.”
De les sloeg aan. Kinderen haalden afval uit de prullenbak, sorteerden het zelf en leerden via liedjes en quizzen over recyclen. De aanpak werkte. “Tien jaar later geven scholen die eerste les nog steeds.” Inmiddels zijn er vier kernlessen: over afval, muggenpreventie, koraal en bomen.
Geen stichting die na een jaar weer verdwijnt
“Het is makkelijk om iets op te richten, maar daarna droogt het geld vaak op en haakt iedereen af”, zegt Mathias. “Wij zijn juist gegroeid.” GreenKidz ontwikkelde jaarlijks nieuwe programma’s digitaliseerde al het materiaal en maakte het tweetalig en vrij toegankelijk. Inmiddels worden de lessen ook gegeven op Aruba, Bonaire en Sint Eustatius.
Foto’s Martin van den Blink
Een burn-out
Het succes had een prijs. “Ik werkte tien weken per jaar onbetaald voor GreenKidz. Toen ons huis in aanbouw drie keer werd aangestoken, brak er iets.” Ze kreeg een burn-out. “Ik merkte dat alles te veel op mij leunde. Dat wil ik niet meer.”
Mathias werkt nu aan een nieuwe fase. Samen met het Curaçaos Kindermuseum en de Federatie Antilliaanse Jeugdzorg (FAJ) ontwikkelt ze programma’s voor kwetsbare kinderen. “Ik wil dat kinderen die in een internaat zitten, of net uit Nederland zijn gevlucht vanwege de toeslagenaffaire, ook toegang krijgen tot natuur en spelenderwijs leren.”
Het plan is om met fondsen structurele naschoolse programma’s te bieden: lessen in het museum, uitstapjes naar het mangrovepark en het rif, en een digitale leeromgeving. “Ik wil dat het gedachtengoed van GreenKidz blijft bestaan, ook als ik er niet meer ben.”
Van een droom naar een plan
De documentaire ‘Giving back & Moving forward’, die tijdens de jubileumborrel in première ging, laat zien hoe Mathias en haar team de afgelopen tien jaar hebben gebouwd aan GreenKidz. Van de eerste chaotische lessen in de klas tot een professionele organisatie met regionale impact. Mathias blikt in de film openhartig terug. “Ik ben nu 57. GreenKidz heeft mij als mens veel gebracht. Maar het is tijd om door te geven. Het tweede decennium draait om samenwerken, opschalen en loslaten.”
