Thuis op Bonaire: migranten met een verhaal (1)
Steeds meer mensen vestigen zich op Bonaire: een uitdaging, maar ook een verrijking voor het eiland. Sommigen komen voor werk, anderen voor het weer, de rust, de liefde of een nieuw avontuur. Maar wat brengt hen hier écht? Hoe ervaren zij het leven op Bonaire? En wat hebben zij het eiland te bieden? In ‘Thuis op Bonaire’ krijgt de migrant een gezicht. Ik spreek met mensen die hier een nieuw thuis hebben gevonden over hun drijfveren, hun dromen en hun bijdrage aan de gemeenschap. Want je bent pas echt thuis op Bonaire wanneer je je verbindt met de mensen om je heen.
In de eerste editie van deze rubriek spreek ik Masoumah Hosseini (39), een nette, sprankelende vrouw die me meteen op m’n gemak laat voelen. Ze ontvangt me in haar kantoor, waar de decoratie al wat weggeeft over haar verleden. Maar het meest opvallend is een groot schilderij van een Bonairiaans landschap boven haar bureau. Ze woont nu precies vijf jaar op het eiland en voelt zich inmiddels echt gesetteld. “Aan het begin kost het veel energie om je oude leven af te ronden en een nieuw leven op te bouwen. Nu is het stabiel.”
Hosseini aan haar bureau, onder een groot Bonairiaans schilderij. Foto privéarchief Masoumah Hosseini
Nieuw land
Het is voor Hosseini niet de eerste keer dat ze ergens anders opnieuw begint. Ze groeit op in Afghanistan, totdat daar de oorlog uitbreekt. Op haar twaalfde vlucht ze met haar moeder, broers en zusje naar Iran. Haar vader is in Nederland terechtgekomen, waar het gezin later via gezinshereniging weer bij elkaar komt. Hosseini komt op vijftienjarige leeftijd terecht in een nieuw land, met een compleet andere taal en cultuur. “Ik zag eindeloos veel mogelijkheden en kansen die ik in Afghanistan niet meer had. Daar is het niet vanzelfsprekend voor een meisje om naar school te gaan. Ik heb elke kans met beide handen aangegrepen.”
Hosseini maakt de taal snel eigen, doet haar uiterste best op school, pakt verschillende bijbaantjes aan en besluit rechten te studeren. Ze is vastbesloten alles uit haar nieuwe leven te halen. Wat ze doet, doet ze goed. Ook voor ons gesprek is ze goed voorbereid en ze weegt haar woorden zorgvuldig af. Tijdens haar werkende leven in Nederland is ze politiek actief bij de VVD, doet vrijwilligerswerk en runt daarnaast haar eigen consultancybureau waarmee ze Nederlandse bedrijven adviseert op het gebied van zakendoen met het Midden-Oosten. Ze werkt hard, maar heeft ook een bruisend sociaal leven. Totdat corona uitbreekt, net wanneer ze op Bonaire op vakantie is.
Dichter bij mijn kern
“De dag nadat ik aankwam ging het luchtruim dicht. Gelukkig kende ik wat mensen door eerdere vakanties en ik besloot een periode op Bonaire te overbruggen. Dat was bijzonder fijn, ik was elke dag te vinden op het kitestrand met een gezellig groepje. In principe was mijn verblijf tijdelijk, maar ik bleef maar verlengen. Ik voelde me hier gelukkiger, rustiger en meer verbonden met de natuur. Veel dingen brachten mij terug naar mijn jeugd in Afghanistan: de warmte, de geuren, het geluid van de wind door de bomen. Dit gaf een fijn gevoel van nostalgie, dat ik al jaren niet had ervaren. Het leven op Bonaire heeft me dichter bij mijn kern gebracht en laten inzien wat mij écht gelukkig maakt. In combinatie met wat ik in Nederland heb opgebouwd en
altijd met mij meeneem, vielen de puzzelstukjes in elkaar.”
Hosseini is nog altijd graag te vinden op het kitestrand, waar ze een groot deel van de coronaperiode doorbracht. Foto privéarchief Masoumah Hosseini
Sprookje
Haar verleden maakt dat ze het leven op Bonaire extra kan waarderen. “Ik heb heel veel verschillende levens gehad. Ik heb diverse landen, situaties en religies meegemaakt. Ik weet hoe het is om geen dromen te kunnen hebben. Als je dan in zo’n bijzondere en zonnige gemeente van Nederland terechtkomt, voel je je zó gezegend. Bovendien: in mijn jeugd kende ik eilanden alleen uit sprookjes. En de natuur hier, met de azuurblauwe zee, schildpadden en dolfijnen hebben ook echt iets magisch!”
Om het sprookje compleet te maken ontmoet Hosseini op Bonaire haar grote liefde, oud-gezaghebber Edison Rijna. Inmiddels zijn ze verloofd en vormen ze een warm thuis, samen met twee geadopteerde asielhonden. “Het leven hier is voor mij een vrij, veilig en liefdevol bestaan geworden, iets wat ik tot nu toe nog niet eerder op die manier had ervaren. Het leven voelt zoveel rijker wanneer je weet, of hebt ervaren, hoe anders het ook had kunnen zijn.” Dit wil niet zeggen dat het leven op Bonaire altijd gemakkelijk is. Ze mist haar familie, waar ze een hechte band mee heeft, en de diepe connecties met vrienden in Nederland. En ook op professioneel vlak loopt ze soms tegen dingen aan. Maar Hosseini focust liever op het positieve: “Het gaat erom hoe je omgaat met obstakels en kansen,” zegt ze vastberaden.
Hosseini richt op Bonaire consultancybureau Connecting World Companies op. Foto privéarchief Masoumah Hosseini
Soepel schakelen
Hoewel haar drang om alles uit het leven te halen op Bonaire iets is getemperd, zit Hosseini niet stil. Ze bracht een schat aan kennis en ervaring met zich mee en wil die graag inzetten ten behoeve van het eiland. Eerst werkt ze een tijdje voor de afdeling Sociale Zaken en Werkgelegenheid van de Rijksdienst Caribisch Nederland (RCN), waar ze misstanden aan de kaak stelt en moet vertrekken. Dan richt ze opnieuw een consultancybureau op, Connecting World Companies, waarmee ze particulieren, en met name ondernemers van strategisch, juridisch en financieel advies voorziet. Haar brede kennis, expertise en internationale ervaring stellen haar in staat om soepel te schakelen tussen culturen en bruggen te slaan tussen verwachtingen en realiteit.
“Ik voel snel aan wat nodig is en ondersteun zo de zakelijke sector op Bonaire, wat bijdraagt aan werkgelegenheid, economische groei en de verdere ontwikkeling van het eiland. Ik geloof dat het belangrijk is om iets terug te geven aan de samenleving waarin je leeft.”
Kleine stappen, grote dromen
Daarnaast hoopt ze anderen te motiveren en inspireren door haar levensverhaal te delen, met name jongeren en vrouwen. “Ik wil laten zien dat doorzettingsvermogen en hoop je ver kunnen brengen. Veel mensen beseffen niet hoeveel kansen ze hier hebben, kansen die velen als vanzelfsprekend beschouwen. Ze wil jonge Bonairianen dan ook aanmoedigen om meer uit zichzelf te halen en de mogelijkheden hier te benutten. “Een prachtig Perzisch gezegde luidt: ‘Ghatre ghatre jam gardad, wangahie darya shawad!’ Druppel voor druppel verzamelt zich, totdat het een oceaan wordt. Oftewel: door kleine stappen te zetten kun je grote dromen waarmaken.”
