Janice Tjon Sien Kie: De drijvende kracht achter het homohuwelijk op Curaçao

Foto: Brett Russel

Janice Tjon Sien Kie is een vrouw met een missie. Na jarenlange inzet en strijd heeft zij ervoor gezorgd dat paren van hetzelfde geslacht nu ook op Curaçao in het huwelijksbootje kunnen stappen. Haar reis begon al in 2007, toen ze besefte dat een groot gedeelte van de LGBTQ+-gemeenschap op het eiland gedwongen werd om hun identiteit te verbergen.

“Waarom moesten wij ons verstoppen in de ‘achterhoek’ van de samenleving? Waarom konden we niet gewoon op dezelfde plekken samenkomen en leven zoals iedereen dat doet?” vroeg ze zichzelf af. Die vragen vormden de eerste stappen naar haar uiteindelijke doel: gelijkheid voor iedereen, ongeacht seksuele geaardheid.


Een lange weg van vechten en verbinden

Het begon met het organiseren van inclusieve evenementen om de tolerantie en acceptatie van de LGBTQ+-gemeenschap bevorderen. Janice haar strijd voor het homohuwelijk op Curaçao was geen gemakkelijk pad. Het proces duurde maar liefst tien jaar, verdeeld in een lobbyproces en een juridisch traject.

Janice is onderdeel van het collectief Igualdat Kòrsou. Met dit collectief bestaande uit verschillende activisten en allies is geprobeerd om via de politieke weg de openstelling van het burgerlijk huwelijk te bewerkstelligen. Igualdat Kòrsou heeft een initiatiefwetsvoorstel opgesteld en dit op het Wilhelminaplein tijdens de Curacao Pride in 2018 overhandigd aan twee parlementariërs.

De twee parlementariërs hebben het initiatiefwetsvoorstel voor het homohuwelijk ingediend, maar verder werd het door de politiek niet opgepakt. Door de politieke traagheid besloot Janice het heft in eigen handen te nemen.


Het juridische gevecht

Op dat moment werd het tijd om het juridische pad te bewandelen. Janice benaderde David Wever, de advocaat die samen met haar in Igualdat Kòrsou zat en tevens ook de advocaat was van de zaak die op Aruba liep. Samen met David Wever heeft ze de zaak uitgewerkt. Via de stichting Human Rights Caribbean, waar ze voorzitter van is, werd de zaak getrokken.


David Wever en Janice Tjon Sien Kie in de rechtbank. Fotoarchief Janice

Vervolgens ging Janice op zoek naar een geschikt koppel dat als testcase kon dienen. Het was belangrijk dat dit stel van het eiland kwam, een langdurige relatie had en eventueel kinderen had, zodat men niet kon zeggen dat dit een ‘Nederlandse kwestie’ was en dat ‘gays geen kinderen kunnen krijgen’. Op haar Facebook vond ze een stel dat bereid was om als mede-indieners de rechtszaak aan te gaan.

“Ik heb in de eerste jaren alles uit eigen zak betaald en ik stond persoonlijk garant voor de zaak”, vertelt Janice. Vastbesloten om door te zetten, zelfs als het een jarenlange strijd zou worden.

Gelukkig hebben alle betrokken advocaten de zaak pro bono gedaan. De rechtszaak werd gewonnen in eerste aanleg. Maar zowel Human Rights Caribbean als de overheid ging in hoger beroep, en uiteindelijk volgde een cassatiezaak in Nederland.

Bij hoge uitzondering mocht de zaak mondeling verdedigd worden bij de Hoge Raad in Nederland. “Normaal worden cassatiezaken schriftelijk afgehandeld, maar gezien de omvang en het belang van de zaak mochten de advocaten mondeling pleiten,” vertelt ze trots. Uiteindelijk wonnen ze ook deze laatste slag, wat de deur opende voor het homohuwelijk op Curaçao.

Een persoonlijke overwinning
Ondanks haar enorme inzet, blijft Janice bescheiden. Ze benadrukt dat het een teamprestatie was, maar het is duidelijk dat zonder haar vastberadenheid deze historische mijlpaal voor Curaçao niet was bereikt.

Janice reflecteert op haar reis: “Het is belangrijk dat mensen zich vrij voelen, ongeacht hun seksuele geaardheid. Dat is de eerste stap naar echte gelijkheid.” Liefde overwint alles, maar soms is alleen liefde niet voldoende.

De volgende stap
Janice heeft geen plannen om te stoppen. Haar volgende missie richt zich op empowerment en zelfacceptatie binnen de LGBTQ+-gemeenschap. “Ik wil blijven werken aan een meer inclusieve samenleving, waar iedereen gerespecteerd wordt en zichzelf ten alle tijden kan zijn. De maatschappelijke acceptatie laat nog steeds te wensen over en hier moet verandering in komen onder andere door voorlichting en educatie.” Maar voor nu neemt ze een moment om te genieten van het succes dat ze met zoveel moeite heeft behaald.