Het zal je maar gebeuren: je kwalificeert je voor de wereldkampioenschappen zwemmen in Japan, maar op het laatste moment kun je toch niet deelnemen omdat er geen geld is. De 21-jarige Tatiana Illis uit Sint-Maarten baalt ervan. Toch is ze ervan overtuigd dat ze alsnog de Olympische Spelen gaat bereiken.
Tatiana Illis is de eerste Sint-Maartense vrouwelijke zwemster die voor haar eiland uitkwam op de wereldkampioenschappen. Maar liefst vijf keer wist ze zich te kwalificeren. Het is de eerste keer dat ze niet daadwerkelijk kan meedoen door geldgebrek.
Samen met haar zus Abbi hadden ze zich gekwalificeerd voor het toptoernooi dat vorige week plaatsvond in Fukuoka, Japan. Het was een race tegen de klok om fondsen te voor de reis te vinden. “We hebben alles geprobeerd wat we konden om zelf het geld binnen te halen”, vertelt Tatiana. “We hadden ongeveer 8.000 dollar nodig voor de vliegtickets. Maar dat bedrag hebben we niet gehaald.”
“Misschien dat er vanuit de overheid wel fondsen beschikbaar zijn, maar ik heb geen idee hoe en of ik daar aanspraak op kan maken. Ik krijg geen hulp vanuit de overheid of andere organisaties bij het inzamelen van de reissom.”
Het bleef tot de laatste minuut spannend of zij en haar zus nou wel of niet konden gaan. “We hadden onze tassen al gepakt voor het geval we toch de tickets konden betalen. We konden dan binnen tien minuten naar de luchthaven vertrekken”, vertelt Tatiana. “Maar op het laatste moment gingen de ticketprijzen gigantisch omhoog.”
De wereldkampioenschappen waren dit keer zonder de Sint-Maartenaren. “Ik ben teleurgesteld”, zegt Tatiana. “Mijn doel is eigenlijk dat ik mij kwalificeer voor de Olympische Spelen van 2024 in Parijs. Dat had ik dus kunnen doen tijdens deze wereldkampioenschappen in Japan.”
Of ze gedemotiveerd is geraakt? “Ik raak eigenlijk alleen maar méér gemotiveerd! Omdat het niet de kwalificatie niet gelukt is via Japan, probeer ik mee te kunnen doen aan de Pan American Games om alsnog naar de Olympische Spelen te kunnen.”
Er is wel een sportfonds beschikbaar waar sporters aanspraak op kunnen maken, maar of dit ook voor individuele sporters beschikbaar is of dat dit via de sportbond moet dat weet de sporter niet. “Ik weet wel dat er iets is. Maar je moet dit dan zes maanden voor het evenement aanvragen. Dat is in onze sport niet mogelijk, omdat de kwalificaties altijd héél kort voor het evenement zijn. Dus ik weet zes maanden van tevoren nog niet of ik mij gekwalificeerd heb.”
Het is nog niet vaak voorgekomen dat Sint-Maartenaren op zo’n hoog niveau meedoen, vertelt ze. Dat verklaart volgens haar waarom sporters zelf alles moeten regelen. Demotiverend? Voor haar zijn dit soort struikelblokken juist een extra reden om de wereldtop te bereiken. “Ik zou graag willen bijdragen dat die begeleiding er straks wel komt; dat het voor toekomstige sporters wél goed geregeld wordt.”
