Een delegatie eilandsraadsleden van Saba, Sint-Eustatius en Bonaire bracht onlangs hun jaarlijkse bezoek aan Nederland voor het congres van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). Ze bezochten meerdere ministeries, maar gingen ook naar Schiermonnikoog. Daar kregen ze inspiratie en nieuwe inzichten, vertellen ze.
Vito Charles, eilandsraadslid van Saba en fractievoorzitter van de grootste politieke partij, de WIPM, vertelt hoe mooi en fijn hij het Waddeneiland vindt. “Wat mij opvalt, zijn de verschillen en ook de overeenkomsten tussen de Waddeneilanden en onze Caribische eilanden.”
Paspoort
“Net als de bijzondere gemeenten liggen de Waddeneilanden op een afstand van het vasteland van Nederland en dat heeft effect op hoe je communiceert met de overheid. Op een eiland moet je alles importeren. Alleen, zij betalen geen invoerrechten en wij wel. Wij zijn een Nederlandse gemeente, dus wij zouden dat eigenlijk ook niet hoeven te betalen.”
“Net als zij moeten ook wij altijd een boot nemen om naar een naburig eiland te gaan. Zij hoeven hun paspoort dan niet te laten zien, wij wel.”
“Voor ons gaan de spullen eerst naar Curaçao of Sint-Maarten en iedereen rekent daar geld voor. Uiteindelijk betaalt de bevolking van Saba die hoge prijs. Een inwoner van een Waddeneiland betaalt 6 euro om van en naar het eiland te komen en een inwoner van het vasteland betaalt 18 tot 20 euro.”
“Bij ons moet je nu eenmaal altijd via Sint Maarten. We betalen 200 tot 300 dollar heen en terug met het vliegtuig en met de boot is dat 120 euro. Zo zou het niet moeten zijn.”
“Het verschil is te groot, het is heel erg duur. Ook voor ons zouden er speciale prijzen moeten zijn. Wij horen bij Nederland, dat land zou het mogelijk moeten maken.”
Volgens Charles heeft Saba door de hoge prijzen ook minder toeristen, wat weer nadelig is voor de economie.
Armoede
“Bijstand en sociale voorzieningen zijn bij ons heel veel lager dan in Nederland. De armoede is erg groot. Dat hoort binnen één Koninkrijk niet zo te zijn. We wachten er al sinds 2010 op dat het wordt aangepakt. We zijn het wachten moe!”
Een klein beetje hoop is er toch wel. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten sprak onlangs over de groeiende armoede in Nederland en er wordt bekeken of de bijstand niet omhoog moet.
“Ik heb een beetje hoop dat wanneer de bijstand en de sociale voorzieningen in Nederland verbeteren wij daar ook iets van gaan merken.”
Leerzaam vond hij ook de uitleg van hoe de Waddeneilanden samen optrekken en als één man staan voor hun zaak. “Wij moeten ook meer en beter samen gaan werken. Dat hebben we nog niet voldoende gedaan en dat kan beter. Als je samen één vuist maakt, sta je sterker.”
