WAGENINGEN – Ook Caribische studenten maken zich op voor een antiracisme-demonstratie in Wageningen zondag. “Ja, dit zijn heftige weken. Maar weet je? Als zwarte man voel ik eindelijk dat ik leef”, vertelt oud-student Percy Cicilia jr.
Zondag staat hij hoog op een podium, om een toespraak te houden voor naar verwachting duizenden demonstranten. “Wageningen is misschien de meest inclusieve stad van heel Nederland, maar ook hier ervaar ik alledaags racisme”, zegt Cicilia.
De voorbeelden zijn er bij hem genoeg, net als anderen die op sociale media hun verhaal delen. De racistische grappen, de blikken, en ook hoe ze hem behandelen als hij aan het winkelen is.
“Ik ben al zo vaak gevraagd: ‘kan ik even in je tas kijken?’ En anders hoop je elke keer weer dat het alarm niet afgaat, want dat is vernederend. Gaat het niet af, dan werd ik soms toch nog teruggeroepen terwijl ik net bij diegene heb afgerekend.”
De nare ervaringen sluimeren, net als bij andere mensen van kleur, in het dagelijks leven door. “Ik besef me dat ik als zwart persoon anders winkel. Als ik iets pak, dan wil ik dat het product extra zichtbaar blijft, in de hoop dat ze zeker zien dat ik niet steel.”
“Praten over racisme deed ik eigenlijk nooit, tot deze week”
Erover praten voelt als een coming-out. “Ik gebruik mijn telefoon om opnames te maken, ik praat tegen mezelf. Ook als input voor de speech straks. En dat is al wat, want praten over racisme deed ik eigenlijk alleen bij mensen waarmee ik omga. Nooit openlijk op sociale media.”
“Tot deze week dan”, vertelt Cicilia die in het dagelijks leven fotograaf en dansleraar is. Ook hij was bij een van de verschillende antiracisme-demonstraties in Nederland. “Er is sinds die dag iets veranderd in me. Na afloop konden we het gewoon niet geloven, dat we herboren zijn.”
“Je leert de koloniale geschiedenis en over wie je bent. Je praat er niet over, want je blijft geduldig en maar hopen dat het ooit goedkomt, terwijl je gediscrimineerd wordt.”
“En dan sta je daar met z’n allen op een veld, met mensen die het óók zat zijn; mensen die jou steunen, zwart, wit, rood, geel, vrouw, man. Toen pas drong het door dat ik echt niet de enige ben die alledaags racisme meemaakt en er écht iets aan kan doen. Ik keek om me heen en ik besefte me dat we er met duizenden zijn.”
Universiteiten in heel Nederlanden moeten nu in actie komen
Het zijn allemaal herkenbare dingen die Percy Cicilia jr. vertelt, zegt Jerry Gumbs. “En ik kan me ook voorstellen dat deze periode voor veel zwarte mensen een emotionele uitputting is. Maar ik krijg juist veel energie.”
Zelf helpt Gumbs bij het organiseren van de demonstratie en hij staat zondag ook op het podium. Hij weet daarnaast met succes aandacht te krijgen met zijn petitie om racisme bij de Universiteit Wageningen aan te pakken. In februari nog werd een studentenflat, waar veel Chinese studenten van de universiteit wonen, met racistische leuzen beklad.
“Racisme is een ongemakkelijk onderwerp. Het wekt bij veel mensen meteen een weerwoord, maar opvallend genoeg bij deze universiteit niet”, vertelt masterstudent Gumbs (Environmental Sciences). “De rector magnificus had meteen geantwoord dat hij snel met mij en andere internationale studenten, medewerkers en toezichthouders om tafel wil zitten.”
‘Is die naam van jouw universiteit wel een naam die je met trots kunt dragen?’
“Zo’n snelle reactie is positief. Aan de andere kant, het is wel jammer dat mensen pas in actie komen als we ze erop aanspreken. Ik hoop dat andere universiteiten zelf hun verantwoordelijkheid nemen om racisme te bestrijden.”
“Ik roep studenten op om anders dat alsnog op te eisen. Want vergeet niet”, zegt Gumbs, “dat de naam van jouw universiteit straks wel op jouw cv staat en voor de rest van jouw leven. Is het dan wel echt een naam die je met trots kunt dragen?”
Jerry Gumbs (links) en Percy Cicilia Jr. (rechts). “Vrijheid is belangrijk, laten we daaraan blijven werken voor iedereen, elke dag opnieuw”, aldus Gumbs.
