WILLEMSTAD – “Het is de meest verschrikkelijke periode uit mijn leven”, zegt de Venezolaanse Ana Molina in tranen. Ana vertelt over de periode dat ze als trago-meisje* heeft gewerkt op Curaçao.
Het is sekswerk waarin de meeste illegale Venezolaanse vrouwen op het eiland terecht komen. Dat blijkt ook uit een recent onderzoek van drie studenten van de Universiteit van Maastricht.
Tekst gaat verder onder de video
Door Kim Hendriksen
Het valt Ana zwaar dat ze haar lichaam heeft moeten verkopen om haar familie te kunnen onderhouden. “De manier waarop de mannen met je omgaan is echt mensonwaardig. Alsof je een slet bent, maar dat ben ik helemaal niet. Ik had geen andere keus”, aldus de moeder van drie.
Negen familieleden zijn afhankelijk van het kleine beetje geld dat Ana op Curaçao verdient en elke maand opstuurt naar Venezuela. Honderd gulden per week. Daar kan de familie, bestaande uit vijf volwassenen, drie kinderen en een baby, maandelijks wat boodschappen van doen.
Maandsalaris van 4 dollar
Ana is een vrouw van 42 jaar. Ze woont op een erf bij een Curaçaose familie, samen met een Venezolaanse kennis Maria**, die ook illegaal op het eiland verblijft. Ook Maria is verantwoordelijk voor het inkomen van haar familie. Zij moet vanuit Curaçao tien mensen onderhouden.
Door de economische crisis in het land lukt het de meeste families niet om in Venezuela genoeg geld te verdienen. Het minimumloon is gezakt naar 4 dollar per maand, dat terwijl de meeste producten bijna twee keer zo duur zijn dan bijvoorbeeld op Curaçao.
Zware inflatie
Ana is opgeleid tot verpleegster. Ze heeft de jaren voorafgaand aan de crisis in een privékliniek gewerkt. Ze komt uit een middenstandsgezin, kwam altijd goed uit met haar geld en heeft drie pubers, die inmiddels allen studeren. Nooit had ze gedacht dat ze ooit in deze situatie terecht zou komen.
Toen de familie na de zware inflaties in Venezuela niet meer rond kon komen, is ze er door haar familie op uit gestuurd om in het buitenland geld te gaan verdienen. Vanaf 2013 werkte ze af en aan als handelaar in cosmetica op Curaçao. Maar de Curaçaose vrouw met wie ze werkte, maakt misbruik van haar illegale status en licht haar op.
Ana kan hier niks tegenin brengen. Naar de politie kan ze niet, ze is op dat moment op het eiland met een vakantievisum en mag eigenlijk helemaal niet werken. Als Curaçao in die periode de grens met Venezuela sluit, kan ze niet meer van het eiland af en wordt ze gedwongen op korte termijn ander werk te vinden.
Kwetsbaar
Volgens Ana is de enige stap voor vrouwen zoals zij de prostitutie. Werken als zogeheten ‘trago-meisje’. Hierbij worden ze geconfronteerd met uitbuiting en leven in slechte woonomstandigheden. Dat blijkt ook uit het onderzoek van de studenten van de Universiteit van Maastricht.
De studenten hebben op verzoek van de lokale stichting Famia Plania drie maanden lang onderzoek gedaan naar de leef- en werkomstandigheden van trago-meisjes op Curaçao. De stichting had hierom gevraagd nadat ze een toename zagen in het aantal trago-meisjes die werkzaam zijn bij lokale barretjes, oftewel snèks.
Ontsnapt
Inmiddels is het zowel Ana als haar huisgenoot Maria gelukt om te ontsnappen aan hun leven in de prostitutie. Ana heeft via een klant werk gevonden en zorgt voor een oudere man. Maria heeft een baan gevonden als schoonmaakster.
Morgen het verhaal van Maria**, die er 12 uur over heeft gedaan om via een bootje Curaçao binnen te komen.
*De term ‘trago-meisje’ is afgeleid van het Spaanse woord trago, wat ‘een drankje’ betekent. De meisjes werken in snèks en krijgen een commissie voor het aantal drankjes dat ze mannen voor hen laten kopen, soms laten ze de mannen ook betalen voor seks.
**Gefingeerde naam. Echte naam is bekend bij de redactie.
