ORANJESTAD – Tot diep in de nacht computeren en sociale contacten verwaarlozen; gameverslaving wordt op Aruba nog te weinig er- en herkend. Voor het einde van het jaar lanceert de stichting voor verslavingszorg FMAA een behandelingsplan voor gameverslaafden.
Wereldgezondheidsorganisatie WHO erkent sinds juni gameverslaving als een officiële verslaving. Op Aruba komt gameverslaving ‘net aan de oppervlakte’, stelt psychiater Hendrik van Gaalen. Lokale cijfers ontbreken. Van Galen schat dat 2 op de 100 kinderen een gameverslaving ontwikkelt. Al denkt hij dat het werkelijke cijfer hoger ligt. Ook noemt hij de lokale infrastructuur die van invloed kan zijn.
“Op zo’n eiland als dit is misschien ook niet veel te doen. Je moet met de auto ergens naartoe, terwijl in Nederland je makkelijker de fiets pakt. Dus de kans om op internet te blijven hangen, is hier denk ik groter dan bijvoorbeeld in Nederland.”
psychiater Hendrik van Galen
Fundacion pa Maneho di Adiccion di Aruba (FMAA) ziet weinig jongeren met alleen een gameverslaving. “Het is niet echt bekend en ouders vinden teveel gamen niet een reden om naar de verslavingszorg te gaan”, legt Emmeline Webb, maatschappelijk werker bij FMAA, uit. De lijn tussen fanatiek gamen en een gameverslaving is ook dun. Criteria waar je op kan letten: als een kind zich terug trekt, er een verschil is in dag- nachtritme en het achteruit gaan van de hygiëne, aldus Webb.
‘De drugsverslaving leidt dan tot een gameverslaving’- Emmeline Webb, maatschappelijk werker
Zij ziet vooral jongeren die games gebruiken om af te kicken. “De playstation helpt om de neiging van bijvoorbeeld drugsgebruik te onderdrukken. En dan blijven ze spelen. De drugsverslaving leidt dan tot een gameverslaving.”
Leden van FMAA Aruba wonen begin september in Curaçao een conferentie bij over gameverslaving. Webb: “Als we terug zijn, hebben we de opdracht om een behandeling voor gameverslaving te ontwikkelen.” De samenleving wordt dan ook geïnformeerd, zegt ze. “Zodat ouders bekend raken met de symptomen en zien wanneer het te ver gaat.”
Workshop
James Sneek, directeur van de Arubaanse kindertelefoon, krijgt al sinds 2011 telefoontjes over gameverslaving. “Kinderen vragen: Ik kom om half twee uit school en ga achter mijn computer zitten en het is opeens vier uur. Ben ik nu verslaafd?” Maar ook bezorgde ouders bellen, zegt hij. “Die vertellen dat hun kinderen na school gelijk naar hun kamer gaan en alleen bezig zijn met online gaming.”
In 2012 startte de kindertelefoon met het project ‘bescherm onze kinderen online’ waarin aandacht werd besteed aan gameverslaving en het veilig gebruik van internet. Nu wordt dit project aangeboden als workshop voor verenigingen, scholen, ouders en kinderen. Sneek: “Het zou mooi zijn als een instantie of vereniging zo’n workshop of lezing bij ons aanvraagt, voordat zij de problemen zien.”
