‘Waarom praten Antilliaanse ouders niet makkelijk over seks?’

Foto: NTR

HILVERSUM/ROTTERDAM – “Mijn ouders willen niet dat ik aan de pil ga, want ze zijn bang dat ik dan seks ga hebben.” Kylie (17) heeft een vriendje, maar er openlijk thuis over praten vinden haar Antilliaanse ouders maar niks. Kylie’s ouders zijn geen uitzondering.

Door Natasja Gibbs & Ashley Kelly

Uit recent landelijk onderzoek van Rutgers en Soa Aids Nederland blijkt dat onder andere jongeren met een Antilliaanse achtergrond minder dan andere jongeren met ouders over seks praten. Met alle gevolgen van dien: Antilliaanse jongeren hebben vaker een (vervelende) ervaring met sexting en Antilliaanse meisjes krijgen vaker te maken met seksuele grensoverschrijding en ongewenste zwangerschap.

 “Ik mag niet aan de pil omdat ze dan bang zijn dat ik seks ga hebben”

Vooral het onderwerp anticonceptie lijkt voor sommige Antilliaanse ouders een probleem te zijn. “Ze worden boos als ik erover begin”, vertelt Kylie. “Ik mag niet aan de pil omdat ze dan bang zijn dat ik seks ga hebben met mijn vriendje. Hoe krom kan het zijn? Met meisjes wordt heel anders omgegaan dan met jongens.”

Niet alleen ouders hebben een dubbele moraal, jongens van Antilliaanse afkomst hebben die ook. Zo blijkt uit het onderzoek van Rutgers en Soa Aids Nederland dat vooral jongens met een Antilliaanse achtergrond veel sekspartners voor meisjes sterker afkeuren dan veel sekspartners voor jongens.

 “Iedereen doet het, maar er open over praten dat vinden we nog steeds moeilijk”

De Curaçaose jongerenwerker en psycholoog Quinlan de Windt uit Rotterdam noemt de houding van de Antilliaanse gemeenschap, als het gaat om seks, ‘dubbel en hier en daar zelfs hypocriet’. “Seks is letterlijk en figuurlijk duidelijk aanwezig tijdens feesten en carnaval, iedereen doet het, maar er open over praten dat vinden we nog steeds moeilijk.”

Negatieve gevolgen
De negatieve gevolgen daarvan ziet Quinlan dagelijks, vooral bij Antilliaanse probleemgezinnen. “Tienerzwangerschappen gaan vaak van generatie op generatie en daarmee ook de achterstand en de kwetsbaarheid van onze jongeren, met name in de sociaal-emotionele ontwikkeling. Dat is zonde want met een simpel, doch confronterend, gesprek en de juiste begeleiding kan dit voorkomen worden. Ouders zijn dat gewoon verplicht aan de toekomst van hun kinderen.”