WILLEMSTAD – Toen zijn zwangere vriendin in het ziekenhuis lag en medicijnen nodig had, moest Eric Hoegee zelf op zoek: “Ik moest mijn vriendin achterlaten en apotheken op het eiland afgaan. In het ziekenhuis hadden ze de medicijnen niet meer, ook niet bij de apotheek van het ziekenhuis.” Familie en kennissen van patiënten moeten regelmatig bijspringen in het Sint Elisabeth Hospitaal (Sehos) op Curaçao.
Verhalen over materiaaltekort zijn er al jaren. Het tekort loopt soms zo hoog op, dat de operatiekamers tijdelijk dichtmoeten en alleen spoedoperaties worden uitgevoerd. De laatste keer was in maart dit jaar, terwijl er na een zelfde operatiestop in augustus vorig jaar 7 miljoen gulden werd vrijgemaakt om de zaak weer op te starten. Een doekje voor het bloeden, zo vindt de Vereniging van Medische Specialisten.
In 2009 werd het Sehos bijna failliet verklaard. Daarna stond alles in het teken van financieel management. Maar acht jaar later gaat het ziekenhuis nog steeds gebukt onder financiële tekorten.
Waarom lukt het het ziekenhuis almaar niet om materiaal op orde te houden? Volgens interim-medisch directeur Franke Scheper zijn groei van de zorg en het sluiten van een andere medische instelling, de Taams Kliniek, een paar redenen waarom de kosten het budget van 120 miljoen overstijgen. Zijn voorganger, oud-medisch directeur Cai Winkel, keek vooral naar de medisch specialisten als grootverdieners die zo snel mogelijk in dienst moeten van het ziekenhuis om de kosten te drukken. De medisch specialisten wijzen op hun beurt naar het slechte management van het Sehos en de Sociale Verzekeringsbank (SVB).
Bijspringen
Ondertussen blijven patiënten de dupe. “Mijn vader lag een paar weken in het Sehos met zware verbrandingen in het gezicht. Mijn moeder heeft toen heel veel gaas en verband gekocht. De voorraad was erg klein”, vertelt Bianca Hoedemaker. “Mijn moeder deed het graag want ze weet dat het ziekenhuis niet veel heeft. Maar het is nog steeds een probleem. Ook voor mijn oma hebben we zelf luiers voor volwassenen gekocht, omdat ze daar niet genoeg hadden.”
Ook een nieuwe heup is niet altijd voorradig, waardoor een patiënt wordt opgescheept met een tweederangs-oplossing. Fysiotherapeut Ilse Spaans: “Een patiënt van mij had haar heup gebroken en kwam vanwege haar leeftijd in aanmerking voor een nieuwe heup. Deze waren niet voorradig en is er een constructie met schroeven geplaatst, de ‘dynamic hip screw’ die niet goed uit testen komt. Dit is gaan schuiven en ze moest na twee maanden alsnog een nieuwe heup krijgen.”
‘Nieuwe strategie’
De nieuwe algemeen directeur Anthon Casperson en de nieuwe Raad van Bestuur maken morgen hun ‘visie en strategie voor reorganisatie’ bekend. Een visie die volgens de bouwers van het nieuwe ziekenhuis (USONA/Berenschot) broodnodig is, want ‘zorg gaat primair niet om stenen, maar om de kwaliteit’. Mogelijk zullen dan ook plannen bekend worden om het materiaaltekort tegen te gaan.
