Directeur Karin Hermans van Yudaboyu – foto: Anneke Polak
WILLEMSTAD – De dertienjarige Michael heeft een rotjaar achter de rug. Hij werd erg gepest door klasgenoten en reageerde daar agressief op. Door therapie bij Yudaboyu gaat het nu beter. Oma: “Hij is een heel ander persoon geworden.”
Volgens Karin Hermans, directeur en psychiater bij Yudaboyu (Help Uw Kind), is Michael één van de vele kinderen met gedragsproblemen. De polikliniek, die valt onder Capriles Kliniek, helpt op dit moment zo’n 800 kinderen met geestelijke zorg. “Als je kijkt hoeveel kinderen niet op school zitten vanwege psychiatrische problemen, dan is dat triest. Exacte aantallen hebben we niet, maar Curaçao moet een school krijgen voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen, een ZMOK-school.”
Een reportage door Anneke Polak
Hermans is één van de GGZ-behandelaren die deze week een brandbrief aan minister van Gezondheid Ben Whiteman ondertekende. De geestelijke zorg op het eiland verkeert al langere tijd in een crisis, stelt de groep behandelaren, en dat gaat nu ten koste van de zorg. Hermans: “Er is niet alleen geen groei, er is zelfs achteruitgang. Door een te klein budget kunnen wij grote aanvragen niet meer bedienen. Dit is een gevolg van het feit dat de psychiatrie niet serieus wordt genomen.”
Psychose
En wat doe je dan, stelt de directrice van Yudaboyu. “Steeds minder zorg bieden, want je kan het niet betalen.” Een serieus probleem voor de Curaçaose samenleving, vindt de psychiater, omdat ze een link kan leggen tussen dropouts of beginnende criminaliteit en haar cliënten. “Een jongere met een psychose die we niet helpen, wordt iemand die de rest van zijn leven in de Capriles Kliniek rondloopt. Dat is toch niet de bedoeling voor onze jeugd?”
Geschorst van school
Leerkrachten zijn nog onvoldoende bekend met gedragsproblemen en ADHD. “We hebben nu het budget niet om leerkrachten te leren hoe ze hiermee om moeten gaan, in plaats van ze te schorsen en naar huis te sturen. Er zijn nu kinderen die op de eerste schooldag te horen krijgen dat de school ze niet wil hebben.”
Geestelijke zorg wordt al op hele jonge leeftijd gegeven.
Michael heeft inmiddels zijn draai weer gevonden op school. “Ik heb vriendjes en ik word niet meer gepest. Soms als ze beginnen dan loop ik weg, dat heb ik geleerd van dokter Hermans.” Oma kijkt trots naar haar kleinzoon. Volgens Hermans is de rol van ouders en familie essentieel voor een goede behandeling: “Als de rest van het gezin is ingelicht en weet hoe met het probleem om te gaan, creeërt dat rust in de thuissituatie.”
Door Anneke Polak